Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

Λόγια μεγάλων μπλόγκερ

Μερικές από τις δηλώσεις που έχετε κάνει στα σχόλια αυτού του μπλογκ. Τώρα που τις είδα έτσι μαζεμένες, δεν έχω καμία αμφιβολία.


"ΝamNaira, θέλεις να με παντρευτείς;"
Chris Christodoulou 

"Νομίζω ότι έχεις παιδικά τραύματα."
Nicotine

"Αυτό που κάνετε τις ακρίδες για να κατουρήσετε είναι βάσανο."
 Monsieur Cannibal 

"Eγώ είμαι αρκουδοαγαπούλης"
Xωστήρας  

"Η δικιά σου αθωότητα πιθανότατα θα έχει βγάλει πλαστό διαβατήριο 
και θα την έχει κάνει για Βραζιλία μεριά"
Partali  

"Μα ουτε ενα σαντουιτς μετα το σεξ? Τι ψυχη εχει πια!"
Vickyyy 

"Δηλαδή τι θα κάνουν οι κλέφτες? Να γίνουν κομματόσκυλα?"
Snake Plissken

"Μπιγαλης rules,baby!!!"
Σαλιάγκι  

ως τα αλλάζετε έτσι μαντάμ τα αεροπλάνα, 
εμείς το μήνα μόνο σερβιέτες αλλάζουμε όχι χώρες"
Sewsome  

"Και όταν εγώ απέχτησα χοληστερίνη εσείς ακόμα μαζεύατε καρπούς από τα δέντρα!" 
Πλυντήριο 

"Είμαι ψηλός σαν καμινάδα πυρηνικού εργοστασίου..."
Χωστήρας
 
"Ότι σου βρωμάει είναι σκατά, και όχι ληγμένη paco rabanne"
 Μonsieur Cannibal

"Ποια είμαι ρε πούστη η φάκιν Barbie Domina?" 
Lyriel

"Εγώ μασάω στριγκάκια άμα λάχει..."
Perinio
  
"Been there, done that, killed it with a flamethrower."
Angua

"Και τους έλεγα τότε στο γυμνάσιο: παιδιά, κόψτε την πολύ μαλακία, 
δεν θα σας βγει σε κάλο. Κανείς τους δεν με άκουσε."
Koueen 

"Δεν άντεξε την γοητεία μου" 
Partali

"Mα τί έχουν πάθει οι σημερινοί άντρες; μήπως φταίει για όλα η ντίσκο μουσική;"
Summertime Blues

"Mια γυναίκα που μπορεί να σκαρφαλώσει σε ένα δέντρο αξίζει τα φιλιά μου"
Nicotine 

"Eγώ έχω φοβία με όσους ΔΕΝ φοβούνται το γάμο"
Sewsome

" Όχι απλή άτακτη φυγή, πύραυλοι συστήνω να γίνετε κυρίες μου."
Δάφνη Χρονοπούλου   

"Middle East Trouble? Nuke em! Problem Solved."
Snake Plissken

"Ναι δεν είμαι άντρας. Είμαι αρσενικό."
Monsieur Cannibal 

"Τι είναι το κασκορσέ;"
Perinio   

"Ένας είναι Ο ΑΝΤΡΑΣ κι αυτός είμαι εγώ,τέλος!"
Χωστήρας  

"Εδώ δεχτήκανε οι Ρουβίτσες τον άλλονε με φούστα! Εγώ γιατί όχι?"
Πλυντήριο 

"Και η σφαλιάρα τρώγεται, δε λέμε θα φας σφαλιάρα?"
Κalo paidi alla...

"Τι μανία αυτή να με βγάλετε ψυχαναγκαστικό; Ένας νορμάλ ψυχάκιας είμαι!"
Partali

"Γιατι το αγγελάκι & το διαβολακι εξαφανίζονται ΠΑΝΤΑ 
πριν μας βοηθήσουν να αποφασίσουμε?"
Λεύκη η φλου 

"Ολο το σύμπαν συνομωτεί για να ρίξω σε ένα νούμερο πολλές σφαλιάρες!!"
Λιακάδα 

"Όταν εγώ έκανα επανάσταση μαζί με τον Αυτιά το πρωί στο άλτερ,
εσυ έβλεπες τον Νούσια στο ονειρό σου!"
Σαλιάγκι 

"Αν σου ζητήσει κανένας μαζοχιστής να τον μπατσίσεις θα το κάνεις;"
Master 

"Ο γιατρός εδώ μέσα έχει πει να λέμε ναι, 
συμφωνούμε με οτι λέει η ιδιοκτήτρια του βλογίου τούτου πάντα, αλλιώς μας βρίζει"
Ice creaminal

"Πότε θα έρθει το γαμημένο το καλοκαίρι, 
για να δω επιτέλους ένα ανθρώπινο θηλυκό;"
Xωστήρας

"Μίλησε κανείς για μπούτια;;;;;;"
Πρόεδρος Α.Π.Ι . 

"Εγώ ότι και να πω θα με πεις σαλιάρη."
Μonsieur Cannibal 

"Από τις 100 τυχαίες τύπισσες που έχω κεράσει,  
ήξερα ότι θα μου κάτσουν οι 15 και τελικώς πήγα με τις 5."
Thor 

"Συγνώμη, αλλά τελικά με ποιον καταλήγεις, 
τώρα που έχεις αποκλείσει το 90% του ανδρικού φύλου; "
Ζero Point

"Τύχη βουνό είχες. Σεξουαλίστηκες με πιτζάμες και αξύριστα πόδια."
misoagnosti

"Υπάρχουν πολλές γυναίκες που όταν το κάνουν λένε "θεέ μου θεέ μου θεέ μου"
μήπως ξέρετε και κάποιο άντρα;"
Summertime Blues

"Οριστε....μας εβγαλες και κακογαμητες"
gnostosagnostos  

"Με φτιάχνει να βλέπω σε γυναίκα εκτεθειμένες γάμπες"
Der Kanzler 

"Ισότητα και πούτσες μπλε. 
Σε λίγο θα βγαίνουμε με άντρες και θα μιλάμε για πεντικιούρ."
Αngua

"Απο την εποχη των σπηλαιων πεταγες το κρεας απο το κυνηγι  
η γυναικα εσκυβε να το φαει και ο αντρας σκοραρε." 
Μοnsieur Cannibal  

"Ευτυχώς που όταν με πιάνει περίοδος δεν λέω ούτε καλημέρα"
Tommy Stark

 "Θες έναν άντρα να σε στρώσει." 
Nicotine 

"Σε λίγο θα μας πείς να μη σκίζουμε και τα τραπεζομάντηλα στις χασαποταβέρνες!"
Σαλιάγκι

"Εγώ λέω να τα αφήσουμε όλα αυτά τα ανεξήγητα μυστήρια και να κάνουμε σεξ"
Akhlut 

"Γουστάρω ανωμαλίες!!!" 
Perinio 

"Ποιοι είναι οι σοβαροί σου αναγνώστες και δεν τους έχουμε γνωρίσει;" 
Partali

Σ α ς   α γ α π ώ !

Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

Τhis is a Man's World!

Όταν δυο γυναίκες, υπερβολικές από χόμπυ, πιάνουν ένα πολύ λάθος θέμα σε μια πολύ λάθος χρονική στιγμή, αυτό που προκύπτει είναι λίγο πολύ το παρακάτω:

- Eμείς αν ήμασταν άνδρες, θα ξέραμε τουλάχιστον πώς να συμπεριφερθούμε.
- Εγώ πάντως είμαι πολύ ευχαριστημένη ως γυναίκα. Αν ήμασταν άνδρες, ποιος ξέρει αν θα γαμούσαμε ποτέ με τόσες ψώλες που κυκλοφορούν. (ναι, η φίλη μου το είπε ακριβώς έτσι)
- Και δεν είναι μόνο αυτό. Άντε πες ότι θα βρίσκαμε κάποια. Ποιος σου εγγυάται εσένα ότι δε θα βουτούσες το τσουτσούνι σου μέσα σε καμιά πράσινη γλίτσα? Μπα, εγώ αν ήμουν άνδρας, θα πάθαινα μικροβιοφοβία.
- Και να πρέπει να κάνεις και ολόκληρο σχέδιο για να της την πέσεις. Να λες τελικά κοτσάνα, να βλέπεις τη φάτσα της ξενερωμένη και να σκέφτεσαι "πάλι για ύπνο θα πάω σήμερα".
- Γιατί το άλλο? Που θα έπρεπε να ξέραμε και μερεμέτια γιατί η κάθε κότα θα είχε την απαίτηση από μας να είμαστε μαστόρια?
- Και ανατομικά να το πάρεις, φαντάσου τώρα ανάμεσα στα πόδια σου, να είχες ένα μαραφέτι να κρέμεται. Και να μην ξέρεις πώς να το βολέψεις.
- Λαθος ανατομία εντελώς.
- Ή να μην έκανε κούκου και να γινόμασταν ρεζίλι?
- Άσε που η σεξουαλική μας ζωή θα τελείωνε ούτως ή άλλως στα 50.
- Έχουμε και μεις μία περίοδο και παραπονιόμαστε...
- Το άλλο? Που αν έμπαινε κανένας κλέφτης στο σπίτι, θα έπρεπε να το παίξουμε ήρωες αντί να κρυφτούμε?
- Ή να κάνουμε τον πολλά βαρύ, αν κάποιος την έπεφτε στη δικιά μας?
- Για διασκέδαση θα είχαμε το ποδόσφαιρο ρε συ. Το διανοείσαι?
- Παίζει να βρωμούσαμε κιόλας.
- Και τρίχες στην πλάτη.
- Στο στήθος.
- Στα ρουθούνια.
- Στον κώλο. 
- Και να μην ξέρεις αν είναι δικό σου το παιδί...
- Τουλάχιστον θα κατουρούσαμε όρθιοι και όπου θέλαμε. Κάτι είναι κι αυτό.
- Τι τραβάνε τα καημένα...
- THIS IS A MAN'S WORLD! (τραγουδιστά, σχεδόν δραματικά)

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

Epic fail

Kαι φωνάζει τη σερβιτόρα. Όλο το βράδυ έγλειφα -στην κυριολεξία- δυο ποτά για να μην τον επιβαρύνω, διότι είμαι και ψυχοπονιάρα. Τον βλέπω να πληρώνει. Κρατάω την τσάντα μου και ρωτάω εντελώς τυπικά: "τα δικά μου?"

"Τα δικά σου είναι 14 ευρώ" 



Wait for it...



Wait for it...





Βρε σκατόγυφτε, αν ήξερα ότι θα τα πλήρωνα εγώ τα δικά μου, θα είχα παραγγείλει άλλα δέκα για να σε αντέξω όλο το βράδυ που μου τα έκανες τσουρέκια. Και δεν είναι τα λεφτά, να τα βάλεις εκεί που ξέρεις. Είναι η κίνηση. 

Αυτός είναι ο άνδρας του 2012. Σε λίγα χρόνια θα μας βάζουν να πληρώνουμε και τα δικά τους οι παλιόκοτες.

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

Cause you're in Hollywood

Αν ήμουν σκηνοθέτης στο Χόλιγουντ και μου ανέθεταν μια ταινία με τίτλο Snow White and the Huntsman, το πρώτο πράγμα που θα σκεφτόμουν πολύ προσεκτικά θα ήταν ποια θα ενσαρκώσει τη Χιονάτη. Όχι μόνο γιατί αποτελεί μια κλασική ηρωίδα παραμυθιού με συγκεκριμένες προδιαγραφές, αλλά και γιατί θα είχα μια δέσμευση απέναντι στον έρμο το μαγικό καθρέφτη, να μην τον βάλω να πει ψέματα μπροστά σε τόσο κόσμο. Καμπουριασμένη λοιπόν από το βάρος της ευθύνης, δε θα κοιμόμουν τις νύχτες, θα το έριχνα στο ποτό, θα έτρεχα με το κάμπριο στις βραχώδεις εξάρσεις της Καλιφόρνιας, θα περνούσα από κάστινγκ όλη την υφήλιο, θα σκεφτόμουν να παραιτηθώ και σίγουρα θα έπιανα φιλίες με τον Charlie Sheen. Στο τέλος, εξουθενωμένη, άυπνη και ημιλιπόθυμη, θα κατέληγα να προσλάβω για το ρόλο ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΗ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚRISTEN STEWART. Γιατί ακόμα και σε αυτήν την κατάσταση, δε θα έκανα το λάθος να βάλω το μυρμήγκι δίπλα στη Theron, να περπατάει σαν αλάνι και να κάνει τα γνωστά τικ με το στόμα σαν να ρεύεται. Δε θα άφηνα την υποκριτική της Stewart να στοιχειώσει την ιδέα που έχουν διαμορφώσει γενεές κοριτσιών για τη Χιονάτη και σίγουρα δε θα έκανα το ακόμα πιο αισχρό, να την πληρώσω κιόλας γι'αυτό. Δε θα επέτρεπα στα δυο μπροστινά δόντια της Stewart να αποσπάσουν την προσοχή του κοσμάκη. Θα με πεις κολλημένη και καλά θα κάνεις γιατί πραγματικά ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΒΛΕΠΑ ΗΤΑΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΥΟ ΜΠΡΟΣΤΙΝΑ ΔΟΝΤΙΑ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΠΑΣΩ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΡΑΨΩ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΞΑΝΑΝΟΙΞΕΙ.


Αν συνέχιζα την ίδια δουλειά και μου ανέθεταν μια σειρά με τίτλο Τhe Walking Dead, θα πρόσεχα κάποιες λεπτομέρειες ώστε να μην μετατραπεί το θρίλερ σε κωμωδία άθελα μου. Για παράδειγμα, ή θα παρείχα δυο τρεις αλλαξιές στον πρωταγωνιστή ή θα τον έκανα ψυχάκια. Φαντάσου τώρα, τον κόσμο να καταστρέφεται, όλους να σοβαρεύονται και το νούμερο να κυκλοφορεί στους δρόμους με τη στολή και το καπέλο του σερίφη. Επειδή θέλει να κάνει το κομμάτι του. Να βλέπεις, δηλαδή, όλους τους επιζήσαντες ντυμένους με κουρέλια και να σκάει ο άλλος με τα αποκριάτικα. Δηλαδή αν ήταν γιατρός, θα κυκλοφορούσε με τη ρόμπα? Αν δεν είναι αυτός ψυχάκιας, ποιος είναι? Επειδή, λοιπόν, με αυτή την αμφίεση θα μου ήταν λίγο δύσκολο να τον πασάρω ως τη συζητήσιμη και λογική φωνή της σειράς, θα έβρισκα κανά δυο T-shirt και μια βερμούδα να τελειώνω μαζί του και θα έβαζα καμιά κατοσταριά ζόμπι να φυλάνε το καπέλο του σερίφη.


Aφού λοιπόν θα είχα σώσει μια ολόκληρη ταινία από την απόλυτη καταστροφή και αποτρέψει τα τραγελαφικά από μια σειρά, θα είχα κάνει ήδη όνομα και πιθανότατα να μου ανέθεταν μια ταινία με τίτλο The Avengers. Το πρώτο πράγμα που θα σκεφτόμουν θα ήταν πόσο γοητευτικός είναι ο Robert Downey αλλά μέχρι εκεί, και το δεύτερο, πώς να κόψω λίγο χρόνο για να μη μου βγει η ταινία δυόμιση ώρες. Και θα το πετύχαινα, βγάζοντας από το cast τον πιο λουφαδόρο εκδικητή, τον Captain America. Ο τύπος εκτός από κοντρόλ φρικ, θα ήταν και παντελώς άχρηστος, το πολύ πολύ να καθόταν σε κανένα πεζοδρόμιο και να τον έπιαναν τα ψυχολογικά του, τη στιγμή που οι υπόλοιποι θα έβγαζαν όλη τη δουλειά, κάνοντας τούμπες στον αέρα. Από το χρόνο που θα γλίτωνα με τον βαρεμένο, θα έκλεβα λίγο για μια σκηνή χωρισμού του Tony Stark με την Pepper. Αυτος ο άνδρας ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ, ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΤΟ ΣΑΠΙΟΙ ΣΕΝΑΡΙΟΓΡΑΦΟΙ ΚΑΙ ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΙΟΥ ΣΑΣ. 


Όντας πλέον περιζήτητη και στο απόγειο της καριέρας μου, θα μάζευα τα μπογαλάκια μου και θα έφευγα -νύχτα μη σου πω- από το κωλοχανείο για να επιστρέψω στη φυσιολογική ζωή που τόσο αγαπώ. Θα αγόραζα μια φάρμα και θα άραζα στην αιώρα μου, ευγνωμονώντας καθημερινά τον εαυτό μου που δεν ερωτεύτηκα κανέναν σαρδανάπαλο διάσημο για να τον φορτωθώ στην αιώρα και να ακούω τις μαλακίες του.

Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2012

Αλλαγή καριέρας

Σε έναν κόσμο όπου όλα οδεύουν από το κακό στο χειρότερο, βρήκα επιτέλους το επάγγελμα του μέλλοντος που μου ταιριάζει και μπορώ να το κάνω άνετα και ευχάριστα, χωρίς να βαριέμαι. Είναι δημιουργικό, με προοπτική και έχει ευέλικτο ωράριο. Αν και χειρωνακτική εργασία, δε θα την έλεγε κανείς κουραστική και οι απολαβές, έτσι όπως τα υπολόγισα, είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητικές.

Κυρίες και κύριοι, σας παρουσιάζω την επαγγελματική μου κάρτα.


Όπως κάθε επιχείρηση σήμερα, έτσι και η δική μου θα ξεκινήσει ταπεινά. Το κεφάλαιο που χρειάζομαι για να τη στήσω είναι 0 euro, τα οποία και διαθέτω. Με κάθε σφαλιάρα παίρνετε δώρο και αναμνηστικό φωτογραφικό στιγμιότυπο. Δουλεύουμε και τα σαββατοκύριακα. Επίσης, μη φοβάστε για μένα, μετά τη σφαλιάρα θα εξαφανίζομαι σαν τον Batman. Είναι ένα από τα προσόντα μου.

Απλά σκεφτείτε ποιον θέλετε να σφαλιαρίσετε και επικοινωνήστε μαζί μου.