Έρχεται το καλοκαίρι

 και παραξενεύω: 

1) Το προηγούμενο Σάββατο, που γύρισα στις 6 το πρωί, συνάντησα στην είσοδο της πολυκατοικίας ένα μεγάλο μαύρο ζουζούνι εν μέσω της βραδινής ΤΟΥ εξόδου. Μέχρι κι εγώ γύρισα σπίτι και αυτό ακόμα να μαζευτεί. Πράγμα που σημαίνει ότι αυτό το σίχαμα διασκέδαζε πιο πολύ κι από μένα. Σκέφτηκα πως ίσως να του έκανα καλή εντύπωση και να ήθελε να με ξαναδεί. Μπήκα σπίτι και υπολόγισα σε πόση ώρα θα έφτανε στο διαμέρισμα μου, αν ανέβαινε τρέχοντας από τις σκάλες χωρίς να συναντήσει δυσκολίες και εμπόδια στο δρόμο του. Έκανα ένα τσιγάρο και το περίμενα να εμφανιστεί κάτω από την πόρτα. Δεν ήρθε και αποφάσισα να κοιμηθώ.

Και ερωτώ με τη σεμνή γοητεία που με διακατέχει: αν ήταν χειμώνας, θα ζούσα τέτοιες στρεσογόνες στιγμούλες?

Υποφέρω, αναγνώστη μου, θέλω να το καταλάβεις. Λιγότερο θα παγώσει το αίμα μου αν έρθει να με χαιδέψει, καθώς κοιμάμαι, μια πολική αρκούδα.

2) Έπειτα, άκουσα και αυτό από μια φίλη: 

- Ψήνεσαι να πάμε τον Αύγουστο κάμπινγκ?

Δώδεκα χρόνια φιλίας, κυρίες και κύριοι, και δεν έφτασαν για να καταλάβει επιτέλους ότι δε μου αρέσει το ΚΑΜΠΙΝΓΚ.

Βάλε με σε ιγκλού. Βάλε με σε φωλιά από τουβλάκια πλεϊμομπίλ. Δεν έχω πρόβλημα. Αλλά, σε σκηνή? Για μέρες κιόλας? Αυτό δεν είναι διακοπές, λουλούδι μου. Αυτό είναι καλή προσπάθεια να σε μισήσω.

Ειλικρινά τώρα, ποιος σκέφτηκε την ιδέα της σκηνής? Από τους Ινδιάνους δεν ξεκίνησε αυτή η τρέλα?  Ναι, φίλε μου, αλλά έχεις δει ποτέ σκηνές Ινδιάνων? Έχουν καμία σχέση με το μισό μέτρο ύφασμα που αποκαλούμε εμείς σκηνή? Το καταλαβαίνεις ότι το να κοιμηθείς πέντε μέρες πάνω στο χώμα, να πιαστείς, να σέρνεσαι σαν το σκουλήκι, να ξυπνάς κάθε μέρα στις έξι από τη ζέστη και να μου λες ότι γουστάρεις κιόλας, δεν είναι φυσιολογικό? Όσο μποέμ τύπος και να είσαι. Έπειτα, θέλω ένα μπάνιο που να το χρησιμοποιώ εγώ και τα προσφιλή μου πρόσωπα ΜΟΝΟ. Είμαι παράλογη που δε θέλω να μοιράζομαι κάποια πράγματα με τον κάθε λιγδιάρη? Θέλω να κάνω το μπάνιο μου σαν άνθρωπος χωρίς να κολλήσω βλέννα, μετά να βάλω ενυδατική με την ησυχία μου, να χτενιστώ όρθια κάνοντας βολτίτσες πέρα δώθε, να ξαπλώσω στο μαλακό στρώμα και να με πάρει ο ύπνος κάτω από τη δροσιά που προσφέρει η ΣΤΕΓΗ. Ζητάω πολλά? Αν πιστεύεις ότι ζητάω πολλά, κλείσε το ίντερνετ και άναψε το δαυλό να φτάσεις πίσω στη σπηλιά. Σαν πολύ να έκατσες στον πολιτισμό.

Και τώρα που είπα στέγη. ΟΙ ΤΥΠΟΙ ΠΟΥ ΝΟΙΚΙΑΖΟΥΝ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΕΓΗ. Ρε φίλε, πριν σκεφτεί το σαπιοκέφαλο σου τιμούλα, έκανες καμιά βόλτα μέσα στο παράπηγμα που νοικιάζεις για να το δεις? Το καθάρισες, βρε κτήνος, που μου ζητάς και λεφτά? Κανονικά θα έπρεπε εσύ να με πληρώσεις για να μπω εκεί μέσα. Απατεώνα κατσικόβρωμε.

Παιδιά, sorry που δε στηρίζω την τουριστκή οικονομία αυτής της χώρας, αλλά τα τελευταία χρόνια προτιμώ τις διακοπές στο εξωτερικό. Έτσι, λοιπόν, προνόησα να συμπεριφερθώ ΚΑΙ φέτος. Το κουβαδάκι μου και σε εξωτική παραλία. Τι να κάνω, γλυκιέ σωβινιστή? Μου βγήκε πιο φτηνά. 

3) Άρχισαν και οι μυρωδιές να γίνονται πιο έντονες. Και με τις δυσάρεστες οσμές δεν τα πάω πολύ καλά. Καλά τη γλίτωσες το χειμώνα που το αεράκι σε περνούσε κανά δυο τρεις στρώσεις αλλά τώρα, βρε πουλί μου, για δεν κάνεις ένα ντουζ πριν μπεις σε κλειστό χώρο με μύτες μέσα?

4) Και μου 'ρχεται η άλλη στην παραλία βαμμένη. Και μπαίνει στη θάλασσα μέχρι το λαιμό. Θα τρελαθώ!

5) Άλλο θέμα και οι άνδρες. Αν δυσκολεύομαι να τους πάρω στα σοβαρά το χειμώνα, το καλοκαίρι δεν ακούω καν αυτά που λένε. Χαζεύουν οι άνθρωποι. Δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω. Φταίει η ζέστη? Φταίνε τα μπικίνια? Φταίνε οι μπύρες? Λύσσα, τσιλιμπουρδιά και η κοτσάνα πάει σύννεφο. Ό,τι παπαριά συγκρατήθηκαν και δεν την είπαν το χειμώνα, θα την πουν αυτούς τους τρεις μήνες.

Δεν θέλω καν να σκεφτώ ή να σχολιάσω την περίπτωση ΤΩΝ ΤΥΠΩΝ ΜΕ ΤΙΣ ΡΑΚΕΤΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ. Αν τύχει να δεις φέτος καμία που να τους κοιτάει στραβά και να πίνει μπύρα, έλα να μου μιλήσεις αναγνώστη. Μη διστάσεις, θα χαρώ πολύ. ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΕΙΣΑΙ Ο ΤΥΠΟΣ ΜΕ ΤΗ ΡΑΚΕΤΑ.

6) Και, ΝΑΙ, πίνω ακόμα ζεστό γαλλικό φουντούκι. Αυτός μου αρέσει, τι να κάνω? Αν παρεξηγηθούν τα παγάκια, θα πάω να τους ζητήσω συγγνώμη.

Πώς να γοητεύσεις μια γυναίκα

• Ξεκίνα να της μιλάς για το παρελθόν σου. Μια καλή αρχή είναι τα παιδικά σου χρόνια, για να φτιαχτεί από νωρίς με την ιδέα ότι θα ακολουθήσουν τα εφηβικά, φοιτητικά, μεταφοιτητικά και πρώιμης ωριμότητας χρόνια. Μίλα ακατάπαυστα, πλέξε την αυτοβιογραφία σου και μην πτοηθείς να αναφέρεις ακόμα και ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, όπως πόσους πάτους είχαν οι πρώτες σου βέρμαχτ. Το κλείδι στην όλη υπόθεση είναι να σε πιάσει τέτοιος αφηγηματικός οίστρος, ώστε τελικά να ξεχάσεις ότι απέναντι σου υπάρχει ένα γήινο ον που διαθέτει φωνούλα. Θα σε λατρέψει, φίλε μου. Θα σε λατρέψει.
• Μείνε ο εαυτός σου. Μου φαίνεται πως υποτιμάς τον εαυτό σου και αγνοείς το πόσο σημαντικός μαλάκας είσαι. Δεν υπάρχει λόγος να υποκρίνεσαι και να καταπιέζεις αυτό που βγαίνει πηγαία από μέσα σου. Χωρίς να θέλω να σε κολακέψω, θα σου πω απλά πως μια μικρή προβολή του πραγματικού σου εαυτού αρκεί, για να μείνεις αξέχαστος σε μια γυναίκα. Και αυτό είναι δύναμη, υποψήφιε εραστή. Να εκτιμάς τη δύναμη με την οποία δίχως διακρίσεις σε προίκισε η αρσενική φύση.
• Μίλα για τις πρώην σου. Είναι κάτι που την ενδιαφέρει πάρα πολύ. Ακόμα και ανθρωπιστικά να το πάρουμε δηλαδή, την ενδιαφέρει πολύ πόσο δυνατά και ανιδιοτελώς αγαπούσες την πρώην σου. Επίσης, ψοφάει να μάθει και πώς τα περνούσατε τα δυο σας. Και στην τελική, ποιος τριτοκοσμικός, άγραφος νόμος απαγορεύει να της πεις και τα σεξουαλικά σας? Πες τα όλα, αγορίνα μου εσύ. Μη μασάς μία.
• Ακούμπησε την καθώς της μιλάς. Σε περίπτωση που μόλις τη γνώρισες, θέλω να ξέρεις ότι της αρέσει πολύ να την πασπατεύουν άγνωστοι τύποι σαν εσένα. Άπλωσε τα γλιτσερά πλοκάμια σου γύρω από τη μέση της ή ακόμα καλύτερα άγγιξε την στο πρόσωπο. Ειδικά αν της μιλήσεις και ψιθυριστά στο αυτί με προσποιητή βραχνή φωνή απελευθερώνοντας ζεστές ανάσες, να είσαι σίγουρος ότι το θέμα έχει δρομολογηθεί. Ανεπιστρεπτί.
• Μην της κάνεις ερωτήσεις. Δεν είναι αδιαφορία. Είναι διακριτικότητα και τζεντλεμανιά. Σκοπός είναι να πας σπίτι και να συνειδητοποιήσεις ότι τελικά αγνοείς μέχρι και το όνομά της. Το καλό με αυτήν την τακτική είναι ότι δεν αφήνεις περιθώρια να παραγνωριστείτε. Της επιτρέπεις να διατηρήσει το μυστήριο που τόσο επιθυμεί. Και θα ανταμειφθείς γι' αυτό. Με μια νοερή, τρυφερή κλοτσιά στα άδυτα του μυαλού της.
  
• Παίνεψε τα κατορθώματά σου. Δεν υπάρχει τίποτα πιο σέξι από το να περιαυτολογείς ασταμάτητα. Ας μη γελιόμαστε. Είσαι ένας ήρωας εγκλωβισμένος στο σώμα ένος κοινού ανθρώπου. Θα ήταν τουλάχιστον άδικο να μην αναδείξεις όλες αυτές τις επιτυχίες που ευλογημενα συνετέλεσαν στη διαμόρφωση της μοναδικότητάς σου. Μίλα για τότε που έκλεψες μια τσίχλα από τον μπακάλη της γειτονιάς και ένιωσες υπερήφανος. Πες πόσο καλός είσαι στη νέα σου δουλειά, ως αυνανιστής ζώων. Το ζητούμενο είναι η γυναίκα να αρχίσει να αναρωτιέται ταπεινά ποια απλοχέρα μοίρα έφερε εσένα στο δρόμο της. Και θα το κάνει, λεβέντη μου. Αν της πεις όλα τα κατορθώματα σου, θα το κάνει.
• Δείξε ξεκάθαρα τις διαθέσεις σου. Ας μιλήσουμε ανοιχτά. Δεν είσαι μια υγιής προσωπικότητα που ασχολείται επιμελώς με μια γυναίκα επειδή ενδιαφέρεται πραγματικά. Οι προθέσεις σου είναι κατά βάση ανθυγιεινές και αυτό δεν αποτελεί πια κοινό μυστικό μεταξύ ανδρών. Έχουμε καταφέρει να αποκρυπτογραφήσουμε το ανδρικό μυαλουδάκι εδώ και χρόνια, οπότε πάψε να συμπεριφέρεσαι σαχλά. Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να χρησιμοποιήσεις την μοναδική αξία που σου απέμεινε, την ειλικρίνεια. Πες της, λοιπόν, ανoιχτά ότι είσαι ανασφαλής και χρειάζεσαι επιβεβαίωση. Ή ότι δεν ξέρεις πώς να περάσει η ώρα σου βρε αδερφέ. Ή, τελοσπάντων, πες της ότι θέλεις κοκό. Δεν είναι δα και ντροπή. Άκου που σου λέω, η ειλικρίνεια σου θα εκτιμηθεί. Δε φαντάζεσαι τι χαρούλες θα κάνει το κορίτσι. Είσαι τυχερός που σ' αυτή τη ζωή είμαι η NamNaira και δε μετενσαρκώθηκα σε κανένα κολεόπτερο, γιατί αλλιώς πού σκατά θα τα μάθαινες όλα αυτά, δεν ξέρω.