Κυριακή 16 Ιουνίου 2013

Αγόρια στον ήλιο

Μήνες τώρα το περίμενες, αναγνώστη, ξέρω. Πέρασες δύσκολα. Μεγάλο λούκι. Δεν είναι και λίγο να προσπαθείς να μαντέψεις τι κρύβεται πίσω από παντελόνια, φούστες, μπλουζάκια. Πάλευες πνευματικά με ένα σωρό υφάσματα. Άνιση μάχη και αξίζεις ένα μεγάλο μπράβο. Τα 'βαλες με τις υφασματοβιομηχανίες και τα καταστήματα ρούχων. Ορκίστηκες έξω από ζάρα να μην περάσεις. 

Μα μια αιφνίδια έμπνευση σου μήνυσε πως το πρόβλημα είναι βαθύτερο. Τάχθηκες κατά των συμβάσεων της κοινωνίας, της ανθρώπινης ντροπής, ακόμα και των καιρικών συνθηκών. Σε μια φάση πελάγωσες. Θύμωσες ακόμα και με την Εύα που τα 'κανε μαντάρα, μα μετά θυμήθηκες πόσο φλωρούμπας ήταν ο Αδάμ. Μόνο μία ερώτηση έμελλε πια να καθορίσει όλη σου την υπόσταση σε τούτο τον άσπλαχνο κόσμο. Σαν άλλη γοργόνα περιφερόσουν στο Αιγαίο και ρωτούσες τους λιγοστούς καπετάνιους: Ακόμα? Ακόμα να έρθει?

Και ήρθε, αναγνώστη μου, ήρθε. Καλοκαιράκι, ζέστη, θάλασσα. Οι γυναίκες είναι έτοιμες να αποκαλύψουν το πραγματικό τους ύψος και την εικόνα που τους έδωσε η φύση. Τράξηξαν κι αυτές το δικό τους Γολγοθά, παίρνοντας την απόφαση να ξεκινήσουν δίαιτα τέλη Μαϊου. Κάποιες σάστισαν για τα καλά μπροστά στο δίλημμα αν θα έπρεπε να μπουν ή όχι με εξτένσιον στην θάλασσα. Οι πιο εγκρατείς δεσμεύτηκαν να πλατσουρίζουν στα ρηχά προκειμένου να μην χαλάσει το μακιγιάζ και το μαλλί. Άλλες πάλι είπαν "δε μας χέζεις ρε Νταλάρα". Μα όλες έκαναν σιωπηρή συμφωνία να βάλουν το ίδιο μαγιώ -αυτό με τα κρόσια- και να αποζημιώσουν την εγκαρτέρηση σου.

Και θα είναι εκεί, αναγνώστη, στα ρηχά ή στα βαθιά, να σερβίρουν στα φιλήδονα ματάκια σου μια ποικιλία κρεάτων, άλλοτε καλοψημένων, άλλοτε ελαφρώς αρπαγμένων. Κι εσύ, αρχικά ξελιγωμένος θα γλυκαθείς με όλα, μα μετά εξαιτίας της οπτικής υπερπροσφοράς θα γίνεις επιλεκτικός καλοφαγάς, καταδικάζοντας ακόμα και την παραμικρή υποψία κυτταρίτιδας. Η κατακόκκινη σου μουσούδα, μορφάζοντας ελαφρώς, δε θα διστάσει να απορρίψει δεκάδες κορμιά με ατέλειες, κορμιά που η ειρωνεία της ζωής δε θα σου έφερνε ποτέ στο κρεβάτι.

Και κάπως έτσι, μέσα από μια διαδικασία τόσο απλή, θα συντελεστεί κάτι μαγικό. Κάτι που χρόνια τώρα διατηρεί τις ισορροπίες του βουλιμικού ανδρικού ερωτισμού: Θα χορτάσεις στην ιδέα. Μία προσωρινή διέξοδος για τον άνδρα, μία μεγάλη ανακούφιση για την ανθρωπότητα, κυρίες και κύριοι. Και μία μικρή ελπίδα τον επόμενο χειμώνα να μη μας τα κάνει τόσο τσουρέκια.