Τρίτη 1 Οκτωβρίου 2013

Πώς να φτιάξετε 300 σάντουιτς

Ντάξει, κι εμείς αποφασίσαμε μια μέρα να μαλακιστούμε στα ίντερνετς αλλά δεν κάναμε κι έτσι. Ανακάλυψα σήμερα το 300 sandwiches, ένα μπλογκ που ασχολείται με συνταγές σάντουιτς. Και θα ήταν άλλο ένα μπλογκ με συνταγές, αν δεν υπήρχε τρελό ζουμάκι πίσω από το 300. Γιατί κάθε νούμερο κρύβει μια ιστορία, και τη συγκεκριμένη θέλω πολύ να σας την πω. Κυρίες μου (ναι μόνο εσείς), καθίστε αναπαυτικά, υποκριθείτε ότι κλείτενε τα μάτια και φανταστείτε.

Είναι πρωί, ο ήλιος λάμπει, τα πουλάκια κελαηδούν, μια καινούρια μέρα έχει ξεκινήσει για εσάς και τον καλό σας. Ξάφνου ακούτε την πιο συχνή λέξη που βγαίνει από το στόμα του, δηλαδή το "πεινάω". Σαν καλά κορίτσια που είστε, σπεύδετε στην κουζίνα να του ετοιμάσετε ένα σάντουιτς. Το χλαπακιάζει μετά μανίας -φαίνεται να του αρέσει-, δεν έχει καταπιεί ακόμα την μπουκιά του κι όμως πάει να πει κάτι. Βλέπετε το πολτοποιημενό φαγητό μέσα στο στόμα του, ετοιμάζεστε για ένα διακριτικό facepalm αλλά η ατάκα του είναι τόσο καταλυτική που σας προλαβαίνει: "Mωρό μου, απέχεις άλλα 300 σάντουιτς από ένα δαχτυλίδι αρραβώνα". Κι εσείς όχι μόνο δέχεστε την πρόκληση αλλά δημιουργείτε και ένα μπλογκ ώστε να μάθουν και άλλοι τα καμώματα σας. Το βρίσκετε καλή ιδέα γενικότερα.

Κάπως έτσι έχει η ιστορία, αν αφαιρέσουμε τις δικές μου σάλτσες, και δε σας κρύβω ότι έγινε ένα ψιλοθέμα διαδικτυακά με ορδές οργισμένων φεμινιστριών να θίγουν ζητήματα σεξισμού και χαμηλής γυναικείας αυτοεκτίμησης. Βλέπετε, δεν ανέχονται να βγαίνει η άλλη απροκάλυπτα στο ίντερνετ και να λέει ότι θα φτιάξει 300 σάντουιτς για να κερδίσει το δαχτυλίδι. Γιατί το δαχτυλίδι, όπως είναι ευρέως γνωστό, (ειρωνεία αλέρτ) οι γυναίκες με αυτοσκοπό το γάμο το κερδίζουν με άλλους τρόπους, που σε καμία περίπτωση δε θυμίζουν τον παραπάνω. Βασικά, (φουλ ειρωνεια αλέρτ) συνήθως δεν κάνουν τίποτα, απλά καθόνται και έρχεται ο άλλος με ένα δαχτυλίδι. 

Ρε πάμε καλά? Εγώ ξέρω γυναίκες που είπαν τον μουσακά μουσακάκο για να μπει η κουλούρα. Η τύπισσα που την γλίτωσε με τα σάντουιτς είναι πολύ μαγκιόρα σας πληροφορώ. Λοιπόν σε αυτά τα θέματα ο κανόνας είναι ένας. 

Η γυναίκα θέλει το δαχτυλίδι σου. Η γυναίκα αγοράζει τσελεμεντέ.
Η γυναίκα χέστηκε για το δαχτυλίδι σου. Της λες "πεινάω" και απαντάει "πήδα".

Απλά πράγματα. Κάποιοι κανόνες είναι τόσο παγιωμένοι που δεν αλλάζουν, φίλες φεμινίστριες, όσα σουτιέν και να κάψετε. Έτσι μάθανε οι μπούληδες, έτσι γαλουχήθηκαν οι κλώσσες, έτσι θα συνεχιστεί. Από κει και πέρα, αν η άλλη τολμήσει να το κάνει απροκάλυπτα και online ή συγκαλυμμένα και offline, έχει μικρή σημασία. Ούτως εχόντων των πραγμάτων και με τα σάντουιτς στην προκειμένη, θα έπρεπε να πανηγυρίζετε και όχι να οργίζεστε.

Τέλοσπαντων, η δική μου λοιπόν φεμινίστρια, κρυμμένη κάπου μέσα μου και επιλεκτική ως προς την κατεύθυνση της οργής της, το μόνο που βλέπει σε αυτήν την ιστορία είναι ένα καμμένο ζευγάρι που αποφάσισε να ξεπουληθεί στο ίντερνετ για τα δέκα λεπτά δημοσιότητας. Και γενικότερα το διασκεδάζει με κάτι τέτοια. Γιατί κακά τα ψέματα, το ψυχαγωγικό κομμάτι της υπόθεσης είναι μεγαλύτερο από το σοβαρό. Θα πάρει τελικά η σαντουιτσού το δαχτυλίδι ή θα παραμονεύει ο μέρφυ του χωρισμού στο σάντουιτς νούμερο 299? Και μετά από το δαχτυλίδι αρραβώνα, θα της βάλει και άλλο task με έπαθλο το δαχτυλίδι του γάμου? Και με τα πεθερικά τι θα γίνει, έτσι στον αφρό θα την βγάλουν? Δε θα πρέπει να τους πει τουλάχιστον ένα παλικαρίσιο "απέχετε 5 στρέμματα στο μανχάταν από το πρώτο εγγόνι"?

Πέρα από τα ερωτήματα που εγείρονται, έχω και συμπεράσματα. Πρώτον, μη φτιάχνετε πρωινό στους άνδρες, κανείς δεν ξέρει τι μαλακία μπορεί να πετάξουν. Για να προλάβουμε τα χειρότερα, μη φτιάχνετε ούτε μεσημεριανό. Πώς θα σας φαινόταν αν το δικό σας μπλογκ λεγόταν 300 γιουβέτσια? Είναι πασιφανές ότι η καλύτερη λύση είναι να τους σερβίρετε μόνο νερό. 300 νερά και δε σας χάλασε καθόλου. Δεύτερον, όσο και να το αναλύουμε, τελικά υπάρχουν μόνο δυο τύποι γυναικών. Αυτές που θα ακούσουν "απέχεις 300 σάντουιτς από ένα δαχτυλίδι" και θα το αποδεχτούν ως τσάλεντζ και αυτές που θα απαντήσουν:

Kι εσύ απέχεις 1 κλωτσιά από την πόρτα. 

Παρασκευή 19 Ιουλίου 2013

Ρομαντισμός

Mε έχουν κατηγορήσει κατά καιρούς ότι δεν είμαι ρομαντική και ότι δεν εκτιμώ τις εκδηλώσεις ρομαντισμού. Αν είναι δυνατόν. Εμένα που ζωγραφίζω τις πιο συμμετρικές καρδούλες. Βέβαια, αντιλαμβάνομαι λίγο διαφορετικά το ρομαντισμό και τον προσαρμόζω στα μέτρα μου, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι είμαι ενα κυνικό τέρας που ισοπεδώνει και αντιμιλάει. Είμαι ένα ρομαντικό κυνικό τέρας που ισοπεδώνει και αντιμιλάει. Μπορεί, λοιπόν, να είμαι βουτηγμένη στο ρεαλισμό αλλά έχω βρει τον τρόπο μου και με το ρομαντισμό. Συγκεκριμένα, είμαι ρομαντική με το να μην είμαι καθόλου ρομαντική. Θα εξηγηθώ στην πορεία.

Σε αυτό που σίγουρα έχουν δίκιο είναι ότι όντως δεν εκτιμώ τις εκδηλώσεις ρομαντισμού. Και δεν τις εκτιμώ καθόλου γιατί είναι βαρετές. Ένα σκηνικό με μαξιλάρες στο πάτωμα, τετριμμένα και χωρίς καμία συνοχή ερωτόλογα, σοκολατάκια καρδούλες και Σελίν Ντιόν περισσότερο θα με έκανε να νιώσω άβολα παρά θα με ευχαριστούσε. Διότι πρώτον είναι σούπα, δεύτερον είναι αηδία, τρίτον είναι φάρσα και κάποιος από τους δυο πρέπει να γελάσει πρώτος για να τελειώσει. Πιο άνετα θα ένιωθα αν καθόμουν δεμένη για να δοκιμάσει ρίψη μαχαιριών ο άλλος πάνω μου. Πέραν του ότι θα ήταν και τέρμα ρομαντικό υπό την έννοια ότι θα προσπαθούσε ο καλός μου να μη με σκοτώσει. Υπάρχει κάτι πιο ρομαντικό από το να σώσεις τη ζωή του άλλου?

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι στο θέμα ρομάντζο έχουμε μείνει πολύ πίσω. Τον πιάνουν τον άλλον τα ρομαντικά του και αμέσως να πάει να γράψει μια επαναλαμβανόμενη, χιλιοειπωμένη αηδία σε χαρτί. Πού πας ρε κοινότυπο, γλυκανάλατο και χωρίς φαντασία πλάσμα της φύσης? Έλα 'δω να σου πω. Δε χρειάζεται να κάνεις αυτά που έκανε η προγιαγιά σου και ο προπάππους σου. Δηλαδή, πρέπει σώνει και ντε να κάνουμε μια βόλτα δίπλα στο κύμα, να καθίσουμε δήθεν συγκινημένοι σε ένα τραπέζι με μπον φιλέ και κεριά και να σφίγγουμε ο ένας το χέρι του άλλου για δυο ολόκληρες ώρες? Βρε δε θέλω, λέμε. Και άσε τα λουλούδια κάτω, μη σου στράψω. Μάθαμε όλοι τώρα, τα ίδια και τα ίδια.

Αλλά αυτό που με εκνευρίζει περισσότερο είναι ότι για να γίνει ο άλλος ρομαντικός και να κάνει, ας πούμε, μια ερωτική εξομολόγηση, πρέπει να μιλήσει σαν καθυστερημένο και να πάρει ύφος καημένου. Λες και παίζει σε σαπουνόπερα. Ρε παιδιά, είμαστε σοβαροί? Για τα συναισθήματα σου μιλάς, γαμώ τον μπελά μου, δώσε την ισχύ που τους αξίζει. Συμπεραίνω ότι ο ρομαντισμός δεν έχει εξελιχθεί καθόλου και έτσι όπως εφαρμόζεται, κατάντησε επιτηδευμένος, πληκτικός και γραφικός σαν το ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης. Για κάποιο λόγο, βρίσκεις έναν άνθρωπο που θεωρείς ξεχωριστό αλλά επιμένεις να ξαναπαίζεις το ίδιο έργο.

Έχοντας αυτά ως δεδομένα, ναι, δεν είμαι καθόλου ρομαντική. Δεν αποδέχομαι αυτού του είδους το ρομαντισμό, ούτε με εκφράζει ιδιοσυγκρασιακά. Θα απέφευγα να κάνω όλα τα παραπάνω και αυτό από μόνο του είναι που με κάνει τελικά ρομαντική. Διότι εκφράζομαι και εκδηλώνομαι με το δικό μου τρόπο. Μπορεί όσα κάνω να μην θεωρούνται ρομαντικά, όπως τουλάχιστον τα έχουμε συνηθίσει, αλλά αν ποτέ γράψω κάτι στο μέτωπο σου ενώ κοιμάσαι για να το δεις το πρωί στον καθρέφτη τότε, ουπς, μόλις δέχτηκες τον τρελό, ανεξέλεγκτο ρομαντισμό μου. Αν ποτέ σου εκτυπώσω μια συνταγή από το Συνταγούλη για να μου μαγειρέψεις, τότε μου αξίζει πολύ άνετα μια θέση στα άρλεκιν. Αν πάλι μια μέρα των ημερών σου σφίξω δυνατά το χέρι, όχι για δυο ώρες αλλά, για δυο δευτερόλεπτα τότε, ουπς, και ο ρομαντισμός έχει τα όρια του κι εγώ μόλις τα ξεπέρασα.

Κλείνοντας, θα ήθελα να δώσω δυο επιλογές, που έχουν εξίσου ευχάριστο αποτέλεσμα για μια γυναίκα, ώστε να έχουν να πορεύονται όσοι θέλουν να συμπεριφερθούν γενναία και να γίνουν ρομαντικοί. Η πρώτη επιλογή είναι να βρεις νέους και αυθεντικούς τρόπους να εκδηλώσεις την αγάπη και την ευαισθησία σου. Η δεύτερη είναι να επιδείξεις την ευαισθησία σου πηγαίνοντας να καθαρίσεις για μια φορά κι εσύ τη χέστρα. Ρομαντικότατες και οι δυο, τουλάχιστον για μένα, και δε σου κρύβω ότι αν είναι να τα θαλασσώσεις στην πρώτη, θα προτιμούσα τη δεύτερη.
    

Κυριακή 16 Ιουνίου 2013

Αγόρια στον ήλιο

Μήνες τώρα το περίμενες, αναγνώστη, ξέρω. Πέρασες δύσκολα. Μεγάλο λούκι. Δεν είναι και λίγο να προσπαθείς να μαντέψεις τι κρύβεται πίσω από παντελόνια, φούστες, μπλουζάκια. Πάλευες πνευματικά με ένα σωρό υφάσματα. Άνιση μάχη και αξίζεις ένα μεγάλο μπράβο. Τα 'βαλες με τις υφασματοβιομηχανίες και τα καταστήματα ρούχων. Ορκίστηκες έξω από ζάρα να μην περάσεις. 

Μα μια αιφνίδια έμπνευση σου μήνυσε πως το πρόβλημα είναι βαθύτερο. Τάχθηκες κατά των συμβάσεων της κοινωνίας, της ανθρώπινης ντροπής, ακόμα και των καιρικών συνθηκών. Σε μια φάση πελάγωσες. Θύμωσες ακόμα και με την Εύα που τα 'κανε μαντάρα, μα μετά θυμήθηκες πόσο φλωρούμπας ήταν ο Αδάμ. Μόνο μία ερώτηση έμελλε πια να καθορίσει όλη σου την υπόσταση σε τούτο τον άσπλαχνο κόσμο. Σαν άλλη γοργόνα περιφερόσουν στο Αιγαίο και ρωτούσες τους λιγοστούς καπετάνιους: Ακόμα? Ακόμα να έρθει?

Και ήρθε, αναγνώστη μου, ήρθε. Καλοκαιράκι, ζέστη, θάλασσα. Οι γυναίκες είναι έτοιμες να αποκαλύψουν το πραγματικό τους ύψος και την εικόνα που τους έδωσε η φύση. Τράξηξαν κι αυτές το δικό τους Γολγοθά, παίρνοντας την απόφαση να ξεκινήσουν δίαιτα τέλη Μαϊου. Κάποιες σάστισαν για τα καλά μπροστά στο δίλημμα αν θα έπρεπε να μπουν ή όχι με εξτένσιον στην θάλασσα. Οι πιο εγκρατείς δεσμεύτηκαν να πλατσουρίζουν στα ρηχά προκειμένου να μην χαλάσει το μακιγιάζ και το μαλλί. Άλλες πάλι είπαν "δε μας χέζεις ρε Νταλάρα". Μα όλες έκαναν σιωπηρή συμφωνία να βάλουν το ίδιο μαγιώ -αυτό με τα κρόσια- και να αποζημιώσουν την εγκαρτέρηση σου.

Και θα είναι εκεί, αναγνώστη, στα ρηχά ή στα βαθιά, να σερβίρουν στα φιλήδονα ματάκια σου μια ποικιλία κρεάτων, άλλοτε καλοψημένων, άλλοτε ελαφρώς αρπαγμένων. Κι εσύ, αρχικά ξελιγωμένος θα γλυκαθείς με όλα, μα μετά εξαιτίας της οπτικής υπερπροσφοράς θα γίνεις επιλεκτικός καλοφαγάς, καταδικάζοντας ακόμα και την παραμικρή υποψία κυτταρίτιδας. Η κατακόκκινη σου μουσούδα, μορφάζοντας ελαφρώς, δε θα διστάσει να απορρίψει δεκάδες κορμιά με ατέλειες, κορμιά που η ειρωνεία της ζωής δε θα σου έφερνε ποτέ στο κρεβάτι.

Και κάπως έτσι, μέσα από μια διαδικασία τόσο απλή, θα συντελεστεί κάτι μαγικό. Κάτι που χρόνια τώρα διατηρεί τις ισορροπίες του βουλιμικού ανδρικού ερωτισμού: Θα χορτάσεις στην ιδέα. Μία προσωρινή διέξοδος για τον άνδρα, μία μεγάλη ανακούφιση για την ανθρωπότητα, κυρίες και κύριοι. Και μία μικρή ελπίδα τον επόμενο χειμώνα να μη μας τα κάνει τόσο τσουρέκια.
  

Παρασκευή 31 Μαΐου 2013

Το πιτάκι του Δημήτρη

Όπως σχεδόν κάθε πρωί, έτσι και χθες έβαλα το γυαλί ηλίου και ξεκίνησα να σέρνομαι προς το μαγαζί της κυρά Τασούλας.

Η συμπαθεστάτη κυρά Τασούλα, ειδικά το πρωί, είναι μια δύσκολη υπόθεση. Μιλάει πάρα πολύ. Από την άλλη, εγώ αν δεν πιω καφέ, δεν επικοινωνώ. Βέβαια, η κυρά Τασούλα με γνωρίζει, οπότε δεν παρεξηγεί που σκάω πρωινιάτικα ανέκφραστη και δεν έχω καν the courtesy να βγάλω το γυαλί ηλίου.

Μπαίνω λοιπόν στο μαγαζί της, που πουλάει τα πάντα λέμε, και ζητάω τσιγάρα, καφέ και φαΐ. Συνήθως ζητάω μόνο τσιγάρα. Καφέ ζητάω όταν έχω την έμπνευση να μην πιω το γαλλικό που διαθέτω στο σπίτι. Φαί ζητάω από τότε που ανακάλυψα το "πιτάκι".

Το πιτάκι δεν έχει καμία σχέση με πίτα, απλά το αποκαλούμε έτσι χαϊδευτικά γιατί δεν έχουμε ιδέα πώς λέγεται. Επίσης, ήταν ένας έρωτας από τη πρώτη μπουκιά. Και επειδή είμαι ένας βαθιά κολλημένος άνθρωπος, το τρώω κάθε πρωί μέχρι να το ξεπεράσω.

Την παρακολουθώ λοιπόν νωχελικά να μου παρασκευάζει καφέ. Μου λέει για τότε που ήταν μικρή και πήγαινε στις ντίσκο. Γελάω. Μου δείχνει χορευτική κίνηση. Γελάω και με ακούει όλο το τετράγωνο. Παρατηρώ τη βιτρίνα με τα φρεσκοψημένα καλούδια. Και βλέπω ανάμεσα στα άλλα, όχι ένα αλλά δυο πιτάκια. Μου προκαλεί εντύπωση γιατί συνήθως βλέπω ένα.

"Βρε λες?" σκέφτομαι. "Μπα, ας μην το παρακάνω."

Μου τυλίγει το πιτάκι και πάμε στο ταμείο να πληρώσω. Τελευταία στιγμή αλλάζω γνώμη και της λέω να κρατήσει και για το δεύτερο. 

"Θα πάρεις και το πιτάκι του Δημήτρη?"

Βγάζω το γυαλί. Το ένα από τα φρύδια μου έχει σηκωθεί από μόνο του.

"Του Δημήτρη?"

"Κάθε πρωί ψήνω δυο από αυτά. Το ένα το παίρνεις εσύ και το άλλο ένα παιδί που δουλεύει παραδίπλα."

Φοράω το γυαλί. "Ναι, θα πάρω και το πιτάκι του Δημήτρη."

Πάμε λοιπόν πάλι προς τα μέσα να μου τυλίξει και το δεύτερο. Και μαντέψτε ποιος κάνει εμφάνιση εκείνη ακριβώς τη στιγμή.

Ο Δημήτρης.

Σίγουρος για τον εαυτό του, απλώνει τη χερούκλα του για να πάρει το πιτάκι. 

"Δεν είναι για σένα" του λέει η τρομερά επεξηγηματική κυρά Τασούλα "σήμερα η NamNaira πεινάει πολύ και πήρε και τα δυο πιτάκια. Έλα σε κανένα μισάωρο, θα σου ψήσω άλλο."

Γυρίζει. Με κοιτάει. Και σαφώς ενοχλημένος αλλά παράδοξα κεφάτος λέει.

"Κοπελιά, αυτά παχαίνουν!"

Βγάζω το γυαλί. 

Τον κοιτάω ανέκφραστα.

Τον κοιτάω ακόμα πιο ανέκφραστα.

Τον κοιτάω λίγο ακόμα, πριν μπω στο γκίνες του πιο ανέκφραστου προσώπου.

Φοράω το γυαλί. Φεύγω αγκαλιά με τα πιτάκια.

Η ιστορία όμως δεν τελειώνει εδώ.

Σήμερα το πρωί στο μαγαζί της κυρά Τασούλας. "NamNaira, έλα σε κανένα μισάωρο. Mόλις πέρασε ο Δημήτρης και πεινούσε πολύ".

Τετάρτη 22 Μαΐου 2013

Πώς να της προκαλέσεις εντύπωση

1) Πλησίασε την ρίχνοντας ένα κέρμα στο ποτό της αλά φοντάνα ντι τρέβι και λέγοντας "εύχομαι να με αφήσεις να σε κεράσω ένα ποτό".

2) Συστήσου όχι με το πραγματικό σου ονοματεπώνυμο αλλά ονοματίζοντας ένα από τα μεγαλύτερα σου ελαττώματα. Για παράδειγμα "Μέγας Σαλιάρης, χάρηκα πολύ" ή "Οξύς Θυμός, γοητευμένος". Επίμεινε να σε φωνάζει με το μικρό σου.

3) Ως επάγγελμα ανάφερε κάτι εντελώς άκυρο που δεν υπάρχει. Με τρόπο ώστε να γίνει πιστευτό. "Η ειδικότητα μου είναι αναλυτής χρόνου σε μια εταιρεία που λέγεται Julian Calendar. Oυσιαστικά, είμαστε ανταγωνιστική της Gregorian Calendar, που αυτή τη στιγμή κατέχει το παγκόσμιο μονοπώλιο. Την έχεις ακουστά?".

4) Γίνε περισσότερο αινιγματικός. Τελείωνε κάθε πρόταση σου με τη φράση "ή μήπως όχι?".

Περνάμε καλά μαζί... ή μήπως όχι?
Χώρισα πριν από δυο μήνες... ή μήπως όχι?
Δεν έχω ένα μαχαίρι στην τσέπη μου... ή μήπως όχι?

5) Πες της ότι πρέπει να πας τουαλέτα και φύγε. Βάλε λίγη κέτσαπ στα μανίκια και γύρνα λαχανιασμένος. Αν σε ρωτήσει για τον ύποπτο λεκέ, ψιθύρισε της "προέκυψε μια δουλίτσα".

6) Βγάλε ένα μέτρο από την τσέπη σου και μέτρα την περίμετρο των καρπών της. "Για κάτι βραχιολάκια που έχω στο σπίτι..." εξήγησε της "...μια χαρά, δε θα σε σφίγγουν καθόλου".

7) Συνεννοήσου από πριν με κάποιον να έρθει, ενώ κάθεστε μαζί, και να της πει "σε βλέπω τόση ώρα μόνη, μπορώ να καθίσω?" δείχνοντας τη καρέκλα σου. Στο καπάκι γύρε εσύ κοντά της και πες της "δεν πιστεύω στα φαντάσματα... ή μήπως όχι?".
 
8) Κλέψε μπροστά της κάτι "...για τους φτωχούς".

9) Απευθύνσου στον μπάρμαν δυνατά "φίλε, βλέπεις και συ μήλο του Αδάμ στο λαιμό της ή πήρα πολλά ναρκωτικά?".

10) Ξεκίνα να της μιλάς με γρίφους.

Πώς γίνεται να κάνω συνέχεια σεξ αλλά να έχω να πάω με γυναίκα δυο χρόνια?
Πώς γίνεται να είμαι ελεύθερος τώρα αλλά να μην μπορώ να φύγω από τη χώρα?
Πώς γίνεται να είσαι γυναίκα αλλά εγώ να σε βλέπω σαν ένα κομμάτι κρέας?

11) Λίγο πριν φύγετε, βγάλε στα κρυφά τα παπούτσια σου και συνέχισε χωρίς αυτά. Μέτρα πόση ώρα θα της πάρει να το καταλάβει.

12) Πρότεινε της να πιείτε ένα τελευταίο ποτό στο σπίτι σου. Μόλις φτάσετε, άνοιξε την πόρτα με συνδετήρα.

Πέμπτη 25 Απριλίου 2013

Δείξε μου το ποτήρι σου να σου πω ποιος είσαι

Βότκα

Όταν μέσα από μια μεγάλη γκάμα ποτών και συνδυασμών επιλέγεις να πιεις βότκα δε μου αφήνεις άλλο περιθώριο παρά να σε χαρακτηρίσω ως ψυχάκια. Μην αμφιβάλλεις, είσαι μια άχρωμη, άγευστη και άοσμη ύπαρξη, ακριβώς όπως το ποτό σου. Το μόνο καλό είναι ότι η βότκα σε καθιστά και αόρατο. Σε περίπτωση που επιλέγεις βότκα πορτοκάλι, τα πράγματα χειροτερεύουν. Από τη μια είσαι ο άνοστος τύπος, που περιέγραψα, και από την άλλη η φλωρούμπα του πορτοκαλιού. Και τα δυο μαζί συνθέτουν ένα τελικό ξερατό, δηλαδή εσένα.

Ουίσκι

Εσύ μάλλον νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε σαλούν του φαρ γουέστ και το παίζεις μαγκιά στον μπάρμαν με την πετσέτα. Βασικά το σημαντικότερο είναι ότι σου αρέσουν τα τσίσα με γεύση πετρελαίου. Πίνεις ψύχραιμα το ποτό σου και χαμογελάς, μα μόνο η ψυχή σου ξέρει τι σκατό τρως, μέχρι να κατέβει από τον ουρανίσκο σου αυτή η αηδία. Αν επιλέγεις ουίσκι κόλα, τότε σε βρίσκουμε συνήθως στην άκρη του μπαρ να χαλβαδιάζεις μικρά κοριτσάκια χαιδεύοντας παράλληλα τη χρυσή σου αλυσίδα. Όταν εξαφανίζεσαι από το οπτικό μας πεδίο, ξέρουμε ότι πρόκειται να συμβεί ένα έγκλημα στα κοντά, γιατί είσαι ανωμαλάρα του κερατά. Η βραδιά κλείνει με σένα να βγαίνεις από ένα μοτέλ κρατώντας ένα γυναικείο δάχτυλο για τη συλλογή σου.

Τεκίλα

Δεν μπορώ να καταλάβω πώς καταφέρνεις, ενώ πίνεις ένα από τα πιο δύσκολα ποτά, να είσαι πάντα το χαζοχαρούμενο της υπόθεσης. Ο πεταχτούλης της παρέας, που καμία γυναίκα δεν πρέπει να εμπιστεύεται, κρατάει κίτρινη τεκίλα και κάπου κάπου διορθώνει το φανταστικό σομπρέρο του. Φίλε μου, sorry που στο λέω αλλά είσαι ο βασικός ύποπτος για όλα τα ξερατά που θα βρεθούν στην τουαλέτα. Τώρα αν επιλέγεις λευκή τεκίλα σε μερίδα ποτού, παρακαλάω να χαθείς μια μέρα στη Σαχάρα και έτσι όπως θα μπουσουλάς, αφυδατωμένος και ημιλιπόθυμος, να πέσεις πάνω στα ενυδατωμένα μαυρισμένα πόδια μου. Μετά να υψώσεις ικετευτικά το βλέμμα και να ψελλίσεις "νε-ρο" για να πάρεις τελικά ένα ποτήρι με λευκή τεκίλα. Θα σε αποτελειώσω ρε στο υπόσχομαι, τόσο πολύ σε μισώ.

Τζιν

Τώρα εσύ ή είσαι καμιά κλώσα σε δίαιτα ή είσαι ο νικητής του βραβείου γευστικής κακογουστιάς. Όπως και να ΄χει, ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί παραγγέλνεις τζιν τόνικ. Η ειρωνεία είναι ότι παριστάνεις το φρέσκο και καλοκαιρινό αγόρι, ενώ στην ουσία κρατάς στο χέρι ένα σύγκαμα. Η δύναμη που ασκεί πάνω σου αυτό το ποτό είναι εξαιρετική. Στο τέλος της βραδιάς έχεις συγκαεί ολόκληρος. Αν επιλέγεις τζιν λεμονάδα, δεν έχω κανένα πρόβλημα μαζί σου, πέραν του ότι είσαι μαλθακός και βουτυρομπεμπέκος. Μου βγάζεις ανάμεικτα και ίσως τρυφερά συναισθήματα, σε σημείο να θέλω να σου σκουπίσω το πηγουνάκι με μια σαλιάρα και αμέσως μετά να σου στράψω μία για να στρώσεις.

Ρούμι

Θα υπέθετε κανείς ότι στο συγκεκριμένο ποτό δε θα ήμουν αντικειμενική. Ότι θα έσπευδα να χαρακτηρίσω ως γαμάτους, όλους όσους γευόμαστε αυτό το επουράνιο νέκταρ. Ότι υπερέχουμε σε σχέση με τους υπολοίπους και άλλα τέτοια. Μα όχι φίλοι μου, ή κάνουμε μια δουλειά σωστά ή δεν την κάνουμε. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει ένα πρόβλημα που έχω εντοπίσει με το ρούμι: μας τελειοποιεί σε τέτοιο βαθμό, που καταντά άδικο και ενοχλητικό για τους άλλους. Εντάξει, εντάξει, σταματήστε, λέω βλακείες. Δεν είναι απλά άδικο, είναι εγκληματικό να χαλάμε έτσι απλά την πιάτσα.
  

Τρίτη 9 Απριλίου 2013

Πέντε αλληλένδετες σκέψεις

  • Φλερτάρω με την ιδέα να νοικιάσω μια φάρμα κοντά στο πιο όμορφο μέρος και να τη φουλάρω με χλωρίδα και πανίδα. Και όταν λέω φουλάρω, κυριολεκτώ επικίνδυνα. Στην αρχή θα ξεκινήσω σεμνά αλλά στη μεγαλύτερη ακμή της φάρμας σκοπεύω να περπατάω ανάμεσα από δέντρα και λαχανικά και να τρέχουν από πίσω μου καμιά κατοσταριά από φτερωτές και μαλλιαρές φατσούλες. Το ήξερα ότι μια μέρα η φύση θα με καλούσε, απλά δεν περίμενα να γίνει τόσο σύντομα. Το μόνο που με σταματάει προσωρινά είναι ότι δεν έχω βρει ακόμα το πιο όμορφο μέρος. Ούτε την ανδρική φατσούλα που θα αντέξει να τρέχουμε εγώ και τα εκατό φιλαράκια μου από πίσω της. 
  • Ο ανθρώπινος πληθυσμός που ζει αυτό που πραγματικά θέλει, φτάνει μόλις και μετά βίας στο 0,1% και μπράβο του αλλά μάλλον δε μας διαβάζει διότι χέστηκε για το ίντερνετ. Εμείς ανήκουμε στο υπόλοιπο 99,9%, αυτό με τα απωθημένα. Κάπου εδώ όμως θα τα χωρίσουμε τα τσανάκια μας, γιατί απωθημένο με απωθημένο έχει διαφορά. Υπάρχουν εφικτά και ουτοπικά απωθημένα. Τα ουτοπικά καλό θα ήταν να τα αποφεύγεις. Βασικά ΞΕΚΟΛΛΑ. Οτιδήποτε δεν μπορεί να συμβεί στα επόμενα δέκα χρόνια, ξέχασε το. Ακόμα κι αυτά που επιθυμείς πρέπει να έχουν σωστή και λογική κατεύθυνση. Και μην ακούσω καμιά κοτσάνα του τύπου "τα όνειρα είναι δωρεάν". Τα όνειρα είναι δωρεάν στου Κοέλο. Όχι εδώ.
  • Τελικά οι πιο στεγνοί και ανολοκλήρωτοι άνθρωποι είναι αυτοί της δικής μου συνομοταξίας που γεμίζουν τον εγκέφαλο τους με χίλιες δυο άχρηστες πληροφορίες, αφήνοντας την καλλιτεχνική τους πλευρά ακαλλιέργητη. Έχω πάει να μάθω μέχρι και νοηματική (η οποία παρεμπιπτόντως μου χρησίμευσε μόνο όταν έβγαινα για ποτά με τον τέρμα ερωτεύσιμο κωφάλαλο καθηγητή μου) και γενικότερα γνωρίζω πράγματα που κανένας μέσος άνθρωπος δεν πρόκειται να με ρωτήσει. Με έχω καταντήσει ένα άχρηστο πλάσμα που δεν μπορεί να παίξει ένα μαγευτικό σαντούρι ή να φτιάξει μια πήλινη κούπα για καφέ ή στην καλύτερη να ζωγραφίσει αξιοσέβαστα έναν γυμνό άνδρα. Και πώς μου έχει κολλήσει τώρα, πως αν δε μάθω ειδικά να παίζω σαντούρι, δε θα ολοκληρωθώ ποτέ. Τι με βρήκε τώρα στα γεράματα ρε γαμώτο.
  • Αρχίζω να ανησυχώ κάπως για την ανθρώπινη μνήμη. Θα ήθελα να ήξερα ακριβώς πόσα δεδομένα, πράγματα ή πρόσωπα μπορεί να συγκρατήσει για να μη μαλακιζόμαστε άδικα. Υπάρχουν ένα σωρό επιστήμονες εκεί έξω και κανείς δε βγήκε σοβαρά και υπεύθυνα να μας πει ένα νούμερο. Τις προάλλες με σύστησε μια φίλη μου σε κάποιον, ο οποίος μου είπε χαρακτηριστικά "χάρηκα πολύ για πέμπτη φορά". Μήπως έχω φτάσει στο μέγιστο αριθμό των random ατόμων που μου αναλογεί να συγκρατήσω? Μήπως οι δέκα κινέζικες λέξεις που ξέρω πιάσαν πολύ χώρο? Έχω κάνει τα πάντα για να τις ξεχάσω και δεν μπορώ. Και με αυτό το σκεπτικό, πόσο άκυρο θα ήταν αν έλεγα στον από πάνω "ίσως να υπήρχε χώρος και για σένα, αν μπορούσα να ξεχάσω έστω και μια κινέζικη λέξη"? Και πόσο λογικό συνάμα, ΑΝ ΟΙ ΣΚΑΤΟΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΛΑ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΔΙΝΑΝ ΕΝΑ ΝΟΥΜΕΡΟ? 
  • Πιστεύω πως κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος πρέπει να πάει τουλάχιστον δυο τρεις τσάρκες στη ζωή του για τσεκ απ σε ψυχολόγο είτε θεωρεί ότι έχει κάτι να πει είτε όχι. Διότι δε γίνεται να είσαι άνθρωπος και να πάνε όλα καλά με σένα. Τη θεωρία ότι υπάρχουν και φίλοι για να μοιραστούμε ανεξαιρέτως όλα όσα μας προβληματίζουν δεν την ενστερνίζομαι. Πρώτον γιατί δεν είναι όλοι κατάλληλοι δέκτες ή αρωγοί, δεύτερον γιατί υπάρχουν μερικά πράγματα που δε θέλεις να τα κληροδοτήσεις σε κανέναν οικείο και τρίτον γιατί, ας μην κρυβόμαστε, ο κόσμος γουστάρει να μένει απροβλημάτιστος. Από την άλλη ο ψυχολόγος είναι ο απόλυτος perfect stranger που, θέλει δε θέλει, θα ακούσει τις παπαριές σου γιατί τον πληρώνεις. Και ναι, πιστεύω ότι όλοι έχουμε από μια καλή αρρωστημένη παπαριά να του πούμε. Ο μόνος λόγος που δεν έχω πάει ποτέ σε ψυχολόγο είναι γιατί τον λυπάμαι για τα κουφά που θα ακούσει. Και γιατί φοβάμαι μήπως τον ερωτευτώ. Διότι, κακά τα ψέματα, καλός ο ψυχολόγος αλλά, όπως είπα, για δυο τρεις φορές μόνο. Ένας ψείρας που θα επιχειρεί να με ψυχολογεί σε καθημερινή βάση και θα μου βγάζει προβλήματα από το πουθενά είναι το τελευταίο που θέλω στη φάρμα μου.

Τρίτη 2 Απριλίου 2013

Chronic Bitch Face

Kανονικά θα έπρεπε να σφουγγαρίζω αλλά προτιμώ να κάνω ένα σύντομο point εδώ. Ούτως ή άλλως, είμαι λίγο απογοητευμένη από την τελευταία φορά που φιλοτιμήθηκα να ασχοληθώ με το νοικοκυριό. Τελικά με αυτά τα θέματα, όση καλύτερη θέληση έχεις, τόσο κορόιδο πιάνεσαι. Σκέφτηκα να φρεσκάρω μερικά μπουφάν στο πλυντήριο πριν τα αποχαιρετήσω λόγω άνοιξης. Αποτέλεσμα, ένα μπουφάν μείον για τον επόμενο χειμώνα. Apparently, δεν πλενόταν στο πλυντήριο. Επίσης, ξέχασα μέσα σε μια τσέπη ένα πακέτο τσιγάρα, οπότε αντί για φρέσκα μπουφάν έβγαλα καπνιστά μπουφάν.

Kαι αφού έπιασα το θέμα της καλής θέλησης, πάμε να σας διηγηθώ μια μικρή ιστορία που αποδεικνύει ποιες γκόμενες δεν έχουν καλή θέληση. Είμαι σε ένα μπαράκι και αποφασίζω να πάω τουαλέτα. Είναι γνωστό ότι στα μαγαζιά υπάρχει ένας νοητός διάδρομος μέχρι τα wc. To συγκεκριμένο μαγαζί ήταν σχεδόν άδειο, οπότε όλοι οι πελάτες βολεύτηκαν δεξιά και αριστερά αυτού του διαδρόμου. Όλοι εκτός από μια κοπελιά που στεκόταν ακριβώς στη μέση με γυρισμένη πλάτη. Κανένα πρόβλημα μέχρι εδώ. 

Το πρόβλημα ήταν ότι έπασχε από chronic bitch face. Κάτι που είδα, αφού αναγκάστηκα να την ακουμπήσω απαλά στον ώμο, ώστε να κουνήσει το ποπουδάκι της λίγο πιο πέρα για να περάσω. Όλα εκτελέστηκαν σωστά. Όμως, όταν μπλέκεις με τέτοια τσόλια τίποτα δεν τελειώνει έτσι απλά. Στο γυρισμό με περίμενε ακριβώς στο ίδιο σημείο και, όπως φάνηκε, την ώρα που εγώ ξελάφρωνα, αυτή μελετούσε την ατάκα της. Την οποία μου έφτυσε απειλητικά και με ύφος.

"Τι θα γίνει, θα με σπρώξεις κιόλας για να περάσεις?"

Δεν ξέρω τι απάντηση περίμενε. Σίγουρα όχι αυτή που πήρε.

"Πολύ πιθανό, γιατί βρίσκεται σε λάθος σημείο" της είπα κοντά στο αυτί καθώς περνούσα πλαγίως, χωρίς καν να σταματήσω και χωρίς καν να την κοιτάξω. Όλο αυτό πήρε δυο δευτερόλεπτα από τον πολύτιμο χρόνο μου.

Επιστρέφοντας στην παρέα μου, δεν αναφέρω το περιστατικό, αφού η θλιβερή ύπαρξη της με άγγιξε τόσο ανεπαίσθητα που την ξέχασα αμέσως. Μετά από δυο αιώνες περίπου, καλούμαι να ξαναπάω τουαλέτα. Ο διάδρομος ήταν άδειος. Μα καθώς περνάω ακούω ένα "ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ".

Γυρίζω και βλέπω στα δεξιά μου το chronic bitch face μαζί με ένα φίλο της να με κοιτάνε.

Φυσικά συνέχισα την πορεία μου χωρίς να ασχοληθώ. Αλλά το ηθικό δίδαγμα της βραδιάς βγήκε: 

Εveryone needs a fucking life. Aκόμα κι αν αυτό σημαίνει δυο δευτερόλεπτα από το χρόνο σου.

Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

Ξενοδοχεία

Κάθε σιχασιάρης, που σέβεται τον εαυτό του, θυμάται πάντα εκείνη την πρώτη εμπειρία που άλλαξε την εγκεφαλική του δομή σχετικά με τον όρο "καθαριότητα". Σαν υποστεί αυτό το ψυχολογικό σοκ, αρχίζει να δίνει σημασία και την αόρατη βρώμα, σε αντίθεση με τους φυσιολογικούς ανθρώπους που δίνουν σημασία μόνο στην ορατή. Αν έχω, λοιπόν, κάποιο είδος σιχαμάρας, τότε τα πρώτα σκιρτήματά του εντοπίζονται στις τουαλέτες των μαγαζιών και τα ξενοδοχεία. Είναι τα δυο μέρη όπου αναγκάζομαι να συναντηθώ τετ α τετ με την ανθρώπινη βρώμα και να βιώσω μια από τις πιο δύσκολες συνέπειες της ανθρώπινης συμβίωσης σε μια κοινωνία.

Όλα ξεκίνησαν όταν βρέθηκα σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου, περιτριγυρισμένη από έπιπλα "αντίκες", τα οποία αμφιβάλλω αν δέχτηκαν στα εκατό χρόνια της ύπαρξης τους το απαλό άγγιγμα ενός βιτέξ. Το δωμάτιο ενέπνεε τόσα βακτήρια -να χορεύουν σάμπα- που αποφάσισα, μόλις γυρίσω σπίτι, να καθαρίσω μέχρι και τον πάτο των παπουτσιών μου. Τις 12 ώρες που έμεινα αναγκαστικά εκεί, μέχρι να αλλάξω ξενοδοχείο, κατάφερα -και σοβαρολογώ- να μην πατήσω το πόδι μου στην τουαλέτα. Μόνο η ψυχή μου ξέρει το πώς.

Μα ήταν πλέον αργά. Από τότε, άρχισα να κάνω βρώμικες σκέψεις για τα δωμάτια όλων των ξενοδοχείων ανεξαιρέτως. Το πρώτο που με ταλανίζει δεν είναι πόσα άτομα έμειναν σε ένα δωμάτιο πριν απο μένα. Είναι τι έκαναν εκεί μέσα πριν από μένα. Και κακά τα ψέματα, νομίζω πως ξέρω. Και χωρίς να υπονοώ ότι οι άνθρωποι είναι προβλέψιμοι, νομίζω πως ξέρω και τι έπιασαν αμέσως μετά. Ω ναι, το τηλεκοντρόλ. Μαντέψτε όμως ποιος κατεργάρης δεν πιάνει ποτέ το τηλεκοντρόλ. Η καθαρίστρια.

Διάβαζα σε ένα άρθρο ότι, σύμφωνα με έρευνα επιστημόνων, οι μεγαλύτερες εστίες μικροβίων στα ξενοδοχεία είναι το τηλεκοντρόλ και οι διακόπτες. Και αν οι επιστήμονες δεν ήταν τόσο τετραγωνισμένα και χωρίς φαντασία σκατορομπότ, μπορεί να ήταν και σωστοί. Το μικρόβιο, φίλοι μου, θέλει μεράκι. Δεν μπορείς να πας και να κάνεις απλές μετρήσεις. Πρέπει να φτάσεις στα άδυτα, αν θέλεις να είσαι σωστός. Η μεγαλυτέρη, λοιπόν, και με διαφορά εστία μικροβίων στα ξενοδοχεία είναι το σφουγγάρι της καθαρίστριας. Το οποίο μπορεί να μην ακουμπάει ποτέ το τηλεκοντρόλ, αλλά σε αποζημιώνει σε άλλο επίπεδο πασαλείβοντας μικροοργανισμούς από τουαλέτα σε τουαλέτα.

Σύμφωνα με την έρευνα, πάλι, πιο καθαρό βρέθηκε να είναι το κουρτινόξυλο. Απίστευτο. Δε θα το μάντευα ποτέ. Πού να πάει το μυαλό του ανθρώπου, πως κάτι, αδύνατο να ακουμπηθεί, είναι το πιο καθαρό. Περιττό να πούμε ότι και πάλι έπεσαν έξω, διότι υπάρχει και το ταβάνι. Ναι, φίλοι μου, το ταβάνι είναι το μοναδικό σημείο που μπορείτε να γλείψετε άφοβα και να ευχαριστείτε την τύχη σας που δεν το φτάνει η καθαρίστρια.

Έπειτα, με απασχολούν και άλλα θέματα, όπως πόσοι κώλοι ακούμπησαν το πάπλωμα πριν ξαποστάσω εγώ εκεί. Ή πόσοι κώλοι επιθύμησαν να δοκιμάσουν κάποια άλλη στάση εκεί που ακουμπάω με αθωότητα τα καλλυντικά μου. Σας το λέω, ο κόσμος χώνει τον κώλο του παντού. Και για κάποιο λόγο, ενώ όλοι στο σπίτι τους είναι κάπως προσεκτικοί, στο ξενοδοχείο πρέπει σώνει και ντε να αραδιάσουν το DNA τους ακόμα και στις κουρτίνες. 

Αν και, σε επίπεδο διακόσμησης, τα πράγματα έχουν κάπως αλλάξει από τη δεκαετία του '80, κάποιες ξενοδοχειακές μονάδες επιμένουν ακόμα στη ζεστασιά που αποπνέει μια germ friendly μοκέτα. Είναι το μοναδικό πράγμα που επιβιώνει μετά από μία ανακαίνιση, γιατί πολύ απλά οι ιδιοκτήτες έχουν έρωτα με αυτή τη σιχαμένη μοκέτα. Εν τω μεταξύ, έχω και την αίσθηση ότι τα σεντόνια μυρίζουν πάντα το ίδιο με τα σαπουνάκια, που μας παρέχει το ξενοδοχείο. Μπορεί να είναι και ιδέα μου αλλά αν ισχύει, να ξέρετε πως εκεί κάτω στο πλυσταριό παίζεται πονηρό παιχνίδι.

Στα δωμάτια, πέρα από τις ύποπτες στάμπες και την all time classic μικρή μαύρη τρίχα, έχω βρει και κάτι, για το οποίο ειλικρινά δεν ξέρω ποιον να κατηγορήσω. Ένα νύχι. Δεν ξέρω ποιος ευθύνεται περισσότερο, το κτήνος που περίμενε να φτάσει σε ξενοδοχείο για να κόψει τα νύχια των βρωμοπόδαρων του και να τα πετάξει στο πάτωμα ή η καθαρίστρια που περιορίστηκε στο να μαζέψει τα υπόλοιπα νύχια και τα ξερατά της όταν τα είδε? Βέβαια, τίποτα δε συγκρίνεται με εκείνη τη φορά που ξεμύτισε μια σαρανταποδαρούσα στον απέναντι τοίχο, την ώρα που υπολόγιζα να κοιμηθώ. Και εγώ έπρεπε να προστατέψω εμένα και την ανοιχτή βαλίτσα μου ακριβώς κάτω από τη σαρανταποδαρούσα.

Με όλα τα παραπάνω, θα πίστευε κανείς ότι μισώ τα ξενοδοχεία. Και θα έκανε λάθος, γιατί δε γνωρίζει την ιδιοσυγκρασία μου. Κανένα μικρόβιο και κανένα DNA τυχάρπαστου πορνοβοσκού, δεν μπορεί να υπερνικήσει την αγάπη μου για το πρωινό του ξενοδοχείου. Επίσης, μπορεί να πίστευε ότι κουβαλάω μαντηλάκια κλινέξ στη βαλίτσα μου. Πάλι θα έκανε λάθος, γιατί δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ με μικροοργανισμούς. Το μόνο που κάνω, είναι να ακολουθώ το αλάνθαστο ΝamNairακό μότο "πρόσεχε πού ακουμπάς τώρα και τι θα ακουμπήσεις αμέσως μετά" και να γεμίζω το πιάτο μου με αυγά, μπέικον, ζαμπόν, κασέρια, λουκάνικα, ψωμιά, κέικ, μάφιν, γιαούρτια, φρούτα, δημητριακά και μαρμελάδες.

Τετάρτη 13 Μαρτίου 2013

10 λόγοι για να μη δείτε το ΑΝ του Παπακαλιάτη

Όπως κάθε άνθρωπος που κάνει μια μαλακία και μετά αποφασίζει να γράψει γι'αυτό, έτσι κι εγώ αισθάνομαι την ανάγκη αρχικά να απολογηθώ. Πώς έφτασα σε σημείο να δω ένα βράδυ το ΑΝ του Παπακαλιάτη? Μήπως θυσιάζομαι για τους αναγνώστες μου με σκοπό να τους περισώσω από σίγουρα μελλοντικά λάθη? Όχι. Μήπως δεν είχα κάτι καλύτερο να κάνω? Όχι. Μήπως είμαι άσχημα μπλεγμένη με κακές παρέες? Ναι. 

Τελικά, φίλοι μου, μόνο πιο σοκολάτα γάλακτος δε γίνεται. Γιατί ακόμα και πιο Παπακαλιάτης γίνεται. Και αυτό θα το καταλάβετε μόνο αν δείτε την καινούρια του ταινία. Κάτι που εγώ προσωπικά σε καμία περίπτωση δε θέλω να βιώσετε. Και από τη στιγμή που μπορώ να σας σώσω, θα το κάνω. Είναι το βάρος της ευθύνης ενός ανθρώπου που την πάτησε και νοιάζεται για το κοινωνικό σύνολο. Πάμε λοιπόν, στους 10 λόγους για να μη δείτε το ΑΝ του Παπακαλιάτη:

1) Πρωταγωνιστεί ο Παπακαλιάτης: Το γνωστό σφάλμα που πάντα κάνει, να βάλει τον εαυτό του σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Κάτι που σημαίνει ότι θα δεις για ακόμη μία φορα αυτή τη φατσούλα να υποκρίνεται για δυο συνεχόμενες ώρες. Θα τα καταφέρεις?

2) Το σκυλί παίζει καλύτερα από τον Παπακαλιάτη: Υπάρχει μια σκηνή που ο πρωταγωνιστής τρέχει κρατώντας αγκαλιά το σκυλί του στην προσπάθεια να το σώσει. Και εκεί θα καταλάβεις ότι ακόμα και το σκυλί, που παριστάνει το μισοπεθαμένο, έχει μεγαλύτερη υποκριτική δεινότητα από τον ίδιο. 

3) Τα πρώτα πέντε λεπτά ο Παπακαλιάτης πιάνει ψιλή κουβέντα με το σκυλί: Δεδομένης και της ηθοποιίας του, δεν ξέρω πόσο creepy θα σου φανεί κάτι τέτοιο και κατά πόσο αυτή η σκηνή θα συμπεριληφθεί μελλοντικά στους εφιάλτες σου. Παρεμπιπτόντως όταν έγραφε το σενάριο, αποφάσισε να ονομάσει το σκυλί "μοναξιά". Πιο Παπακιαλιάτης γίνεται?

4) Ο Παπακαλιάτης φλερτάρει: Nαι, υπάρχει η στιγμή που θα γνωρίσει τον έρωτα και θα τον δεις να φλερτάρει. Ένα φλερτ, ακριβώς όπως το περιμένουμε, εντελώς απροσάρμοστο με την πραγματικότητα. Οι διάλογοι, ειδικά σε αυτό το σημείο, μας βάζουν σε σκέψεις αν έχει πλησιάσει ποτέ γυναίκα στην πραγματική του ζωή.

5) Ο Παπακαλιάτης κάνει σεξ: Δεν ξέρω αν το περίμενες αλλά υπάρχει και αυτή η σκηνή. Λίγο διαφορετική από τη γνωστή στάση στον τοίχο που μας έχει συνηθίσει, αλλά και πάλι καταφέρνει να αποδώσει την έννοια του πάθους έτσι όπως σε καμία περίπτωση δε συμβαίνει ούτε σε έναν άλλον άρτιο σεξουαλικά γαλαξία.

6) O Παπακαλιάτης αφήνει καταλάθος την κοπέλα του έγκυο: Για ακόμη μία φορά έχουμε προβλήματα αντισύλληψης στα έργα του, μάλλον χρησιμοποιεί ντιούρεξ ή δε βάζει την όπισθεν στην κατάλληλη στιγμή. 

7) Ο Παπακαλιάτης κερατώνει: Όπως ήταν αναμενόμενο, και πάλι δεν κατάφερε να αντισταθεί στις ορμές του αυτό το αγόρι. Πώς τα φέρνει έτσι η πένα, ρε παιδί μου, και πάντα βρίσκεται στο δρόμο του μια μοιραία γυναίκα που θα τον παρασύρει στην αμαρτία? 

8) Ο Παπακαλιάτης αγγίζει το θέμα της κρίσης: Προσπαθώντας να προσασμόσει την ταινία του στα σύγχρονα ελληνικά δεδομένα, κάνει που και που αναφορές στο θέμα της κρίσης, βάζοντας τους πρωταγωνιστές να μένουν σε μία γαμάτη μονοκατοικία στην Πλάκα με θέα την Ακρόπολη αλλά συνάμα να υποφέρουν από την ανεργία και την φτώχεια.

9) Ο Παπακαλιάτης παρακολουθεί τα επεισόδια της Αθήνας από την τηλεόραση: Παρά το γεγονός ότι το ζευγάρι υποφέρει όπως προανέφερα, τους βρίσκουμε στο σαλόνι τους να παρακολουθούν τις διαδηλώσεις από την τιβί και να εκνευρίζονται γιατί η όλη φάση τους έκανε χαλάστρα, αφού περίμεναν επισκέπτες και τελικά δε θα μπορέσουν να έρθουν λόγω του πανικού στο κέντρο.

10) Ο Παπακαλιάτης περνάει μηνύματα: Εκτός από τις αποτυχημένες κοινωνικές αναφορές που κάνει, οι οποίες μας δείχνουν λίγο πολύ ότι αυτά τα δύο χρόνια που έκανε για να γράψει αυτήν την κοτσάνα ζούσε σε άλλον πλανήτη, μέσα από την ταινία του θέλει να περάσει ένα βασικό point. Η απόφαση μιας στιγμής μπορεί να επηρεάσει όλη σου τη ζωή. Να και κάτι καινούριο λοιπόν, για όσους είναι κάτω από πέντε χρονών.

Δευτέρα 11 Μαρτίου 2013

Ο ορισμός του θράσους

Με πλησιάζει ένα βράδυ, που λέτε, στο μπαράκι που συχνάζω ένας τύπος. Καταλαβαίνω ότι είναι πιτσιρικάς, αν και μεγαλοδείχνει. Βρίσκει μια αφορμή και μου μιλάει. Για να τελειώνουμε, ρωτάω την ηλικία του -μου απαντάει 25- του λέω τη δική μου και τον χτυπάω φιλικά στην πλάτη. Παραμένει και συνεχίζει να μου μιλάει. Του λέω να πάει να παίξει με τους φίλους του. Συνεχίζει να μου μιλάει. Παρατηρώ τους φίλους του. Φαίνονται όλοι τους 20 και κάτι. Ώπα, εδώ είμαστε.

"Γιατί μου είπες ψέματα για την ηλικία σου?" 

Ρίχνω άδεια.

Με κοιτάει σαν χαζό.

"Γιατί θέλω να με αντιμετωπίσεις σαν άνδρα."

Και εκείνη είναι η στιγμή που ξεσπάω σε φρικτά γέλια. 

"Και 35 να μου έλεγες, πάλι δε θα σε αντιμετώπιζα σαν άνδρα."

Kαμιά φορά αναρωτιέμαι, πραγματικά, τι έχουν αυτά τα πλάσματα στο μυαλό τους. Άλλος πιστεύει ότι γίνεται άνδρας ηλικιακά, άλλος γιατί έχει τσουτσούνι, άλλος γιατί κάνει σεξ, άλλος γιατί βγάζει λεφτά, άλλος γιατί έχει πέραση στις γκόμενες.

Τι θα γίνει ρε παιδιά με αυτή την παρεξήγηση? Θα την ξεκαθαρίσουμε ποτέ?

Τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι δύσκολο. Όλοι μπορούν να σταθούν τυχεροί ή να τα καταφέρουν.

Εμένα, όμως, καλύτερη γυναίκα ποιος θα με κάνει?

"Έγώ" μου απάντησε.

Θράσος.

Παρασκευή 1 Μαρτίου 2013

Άνδρες και ζώδια

Κριός 

Υπάρχουν πολλά λάθη που θα μπορούσες να κάνεις σε αυτή τη ζωή. Nα σε πιάσουν με ναρκωτικά στην Τουρκία, να λες ότι σου αρέσει η πάπια Πεκίνου, να γλείψεις μία καρέκλα, να δεις τα κηπουρέματα στο Σκάϊ. Και θα στο πω ειλικρινά. Καλύτερα να κάνεις όλα τα παραπάνω παρά να ασχοληθείς περισσότερο από μία μέρα με έναν άνδρα κριό. Μετά το 24ωρο θα αρχίσεις να πέφτεις σε τέτοιο πνευματικό λήθαργο, που ένα κούνια-μπέλα ή μια παρτίδα UNO θα μπορούν να καλύψουν πλήρως όλες σου τις πνευματικές ανάγκες. Πάνω του συναντάμε συγκεντρωμένα όλα τα χαρακτηριστικά μιας επιφανειακής προσωπικότητας που διψάει για επιβεβαίωση, με χάιλαιτ τις κουβέντες του, οι οποίες θα μπορούσαν να συγκινήσουν ακόμα κι μια νηπιαγωγό. Ερωτεύεται μόνο εμφανίσιμες γυναίκες, κάτι που δεν μπορούμε να του καταλογίσουμε διότι δεν του κόβει παραπάνω. 

Γιατί να ασχοληθείς μαζί του:

1) Για να θυμηθείς ξανά το σκεπτικό που είχες στα οχτώ.
2) Για να εντρυφήσεις στο μυαλό ενός ανθρώπου που βλέπει τα παπούτσια ως ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή του. 
3) Γιατί δε θα σου αρνηθεί ποτέ ένα παιχνίδι με κουβαδάκια στην παραλία.

Ταύρος

Εδώ και πολλά χρόνια η ανθρωπότητα βάζει τα δυνατά της για να καταλάβει σε τι ακριβώς είναι χρήσιμος ένας ταύρος αναμέσα μας. Αλλοι λένε ότι μπορούμε να τον χρησιμοποιήσουμε για να μας σκαλίζει τη μύτη, άλλοι ότι είναι καλός στην προπαίδεια του 1, άλλοι ότι τα καταφέρνει με τα κουμπιά του ασανσέρ. Φήμες λένε ότι επιστήμονες χρησιμοποίησαν κάποτε έναν ταύρο ως πειραματόζωο για να αποτύχει το πείραμα. Με έναν ταύρο έχεις σχεδόν πάντα την ίδια άποψη και αυτό δεν είναι τυχαίο. Μιλάμε για έναν άνδρα με μηδενικό προσανατολισμό. Αν λάβουμε υπόψη ότι μας τρώει και όλο το φαΐ, δεν είναι απλά μη δημιουργικός αλλά και επιζήμιος για μια κοινωνία. Τον ενδιαφέρουν όλες οι γυναίκες, γιατί αδυνατεί να ξεχωρίσει ποιες ακριβώς τον ενδιαφέρουν.

Γιατί να ασχοληθείς μαζί του:

1) Για να του μάθεις την υπόλοιπη προπαίδεια.
2) Γιατί είναι πιο διακοσμητικός από ένα λαμπατέρ.
3) Γιατί κάποιος πρέπει να ασχοληθεί μαζί του.

Δίδυμοι

Περπατάς σε μία γκαλερί και βλέπεις ένα παλικάρι να χαζεύει με το χέρι στο πηγούνι? Πηγαίνεις σε ένα βιβλιοπωλείο και συναντάς συνέχεια τον ίδιο πελάτη? Κρυφακούς τη διπλανή παρέα κι ένας τύπος μιλάει για την τριλογία του Κισλόφσκι? Ε λοιπόν, αυτός ο τύπος σίγουρα δεν είναι δίδυμος. Αυτή η ιστορία για την πνευματικότητα των διδύμων με έχει ψιλοκουράσει. Γνωρίζεις ένα δίδυμο, περιμένεις να ακούσεις κάτι σε ενδιαφέρον και τελικά σου σκάει "οι πατατοκροκέτες είναι το αγαπημένο μου φαγητό". To μοναδικό που όντως ισχύει από αυτά που ακούγονται είναι ότι είναι μεγάλο καθίκι. Και το λέω με σιγουριά γιατί στην περίπτωση του μιλάμε πάντα για δυο άτομα. Του πούστη, αν δεν είναι ο ένας, θα είναι ο άλλος. Από γυναίκες, όσες δε θέλει ο ένας, τις θέλει σίγουρα ο άλλος.

Γιατί να ασχοληθείς μαζί του:

1) Γιατί πιστεύεις ότι δεν έχει ειπωθεί ακόμα η μεγαλύτερη μαλακία από ανθρώπινο στόμα και στοιχημάτισες πάνω του.
2) Για να συζητήσετε νευραλγικά ζητήματα, όπως την πρόοδο του καιρού.
3) Γιατί δεν εμφανίστηκε ο άλλος (ακόμα).

Καρκίνος

Λοιπόν, αν δεν έχεις ζήσει με τον άνδρα αυτού του ζωδίου, δεν έχεις δοκιμάσει ακόμα τα όρια της αντοχής σου. Μαζί του θα γευτείς τις πιο ρετρό στιγμές ρομαντισμού που θα έκαναν ακόμα και την Άριελ τη γοργόνα να ξεράσει Ινδικό, Ατλαντικό και Ειρηνικό μαζί. Θα κρατηθεί το πολύ τρεις μήνες μέχρι να σε ζητήσει σε γάμο και εσύ φυσικά θα μείνεις μαλάκας γιατί δε θα γνωρίζεις καν ότι έχετε σχέση. Σου το λέω, ο τύπος πηδάει από το "χαίρω πολύ" στην αιώνια λατρεία μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου. Καθότι ανισόρροπος γοητεύεται μόνο από γυναίκες που κανονικά θα έπρεπε να τον απογοητεύουν.

Γιατί να ασχοληθείς μαζί του:

1) Γιατί σου αρέσουν οι βραδιές ποίησης.
2) Για να δεις αν πέτυχε το anger management.
3) Γιατί συνηθίζει να κάνει προτάσεις γάμου στον πύργο του Άιφελ.

Λέων

Είναι μερικές φορές που καταλαβαίνω τη θνησιμότητα των λέξεων, όπως τώρα για παράδειγμα που καλούμαι να γράψω δυο τρεις αράδες γι'αυτό εδώ το σίχαμα. Αντιπροσωπεύει σχεδόν όλους τους σκάρτους άνδρες μαζί και κάτι μου λέει ότι στο πέρασμα του εξυπηρετεί έναν ανώτερο σκοπό. Να δημιουργήσει από το μηδέν λεσβίες. Είναι ασφαλέστερο για μια γυναίκα να προκαλέσει συναισθηματικά τον Χάνιμπαλ Λέκτερ παρά ένα λέοντα. Το μόνο σταθερό που θα ζήσεις μαζί του είναι εκείνο το πρωί που θα ξυπνήσει και θα καταλάβει ότι δεν τον λατρεύεις αρκετά. Και θα ξεχάσει αμέσως όλες εκείνες τις υπεράνθρωπες προσπάθειες που κατέβαλε ώστε να γίνει για σένα καλύτερη επιλογή από έναν άπλυτο Μαροκινό που μόλις έφαγε κους κους σκορδαλιά. Γουστάρει τις γυναίκες που ασχολούνται μαζί του.

Γιατί να ασχοληθείς μαζί του:

1) Γιατί δεν ήξερες.
2) Ούτε και ρώτησες.
3) Βασικά για κανένα λόγο.

Παρθένος

Κι έρχεται μια μέρα που συναντάς ένα πλάσμα απροσάρμοστο, το οποίο παραμονεύει σε μια γωνίτσα σε όλη του τη ζωή για να σε συναντήσει και, μόλις συμβεί αυτό, βγάζει τις βεντούζες και κολλάει εκατό κιλά γάϊδαρος πάνω σου. Aπό κει και πέρα, θα ζήσεις στιγμές απείρου κάλλους ως οικιακή βοηθός στο πλάι του. Ακόμα και η ζωή ενός βουδιστή μοναχού φαντάζει περιπετειώδης μπροστά στη ρουτίνα ενός παρθένου, που ζει ανάμεσα στους ανθρώπους μόνο και μόνο για να διατηρήσει τα επίπεδα ανδρεναλίνης στο κατώτερο δυνατό όριο. Τον ενδιαφέρει η γυναίκα που θα του σιδερώνει τα βρακιά με μέριτο.

Γιατί να ασχοληθείς μαζί του:

1) Γιατί σου αρέσει να ακούς μπράβο, όταν πετυχαίνεις τα φασολάκια.
2) Γιατί δε θα βαρεθείς ποτέ βραδιές κακάο στον καναπέ.
3) Γιατί μόλις το έσκασες από τη φυλακή και θέλεις να κρατήσεις χαμηλό προφίλ.

Ζυγός

Εντάξει, πρώτη φορά συναντάω σύμβολο ζωδίου να χρησιμοποιείται τόσο ειρωνικά. Μόνο ως φάρσα εκ μέρους των αστρολόγων θα μπορούσα να την εκλάβω τη ζυγαριά αναφορικά με αυτόν εδώ τον τύπο. Η μοναδική περίπτωση που αυτό το ανισόρροπο παλικάρι θα χρησιμοποιούσε ζυγαριά, θα ήταν για ελέγξει τα κιλάκια του διότι πάσχει από ναρκισσισμό. To βασικό πρόβλημα με το ζυγό δεν είναι ότι ήθελε να γίνει ηθοποιός μα η φύση τον έβγαλε ατάλαντο, ούτε ότι μια οργισμένη αλογόμυγα λειτουργεί μερικές φορές πιο λογικά από αυτόν. Το πρόβλημα ξεκινάει εκείνες τις στιγμές της ζωής του που τον πιάνει ο διακαής πόθος να γίνει ρομαντικός. Ρωτήσαμε μερικές γυναίκες που έζησαν αυτόν τον μικρό εφιάλτη και οι περισσότερες μας είπαν ότι θα προτιμούσαν να ξεσκατίζουν τον Xιού Χέφνερ. Τον γοητεύουν οι γυναίκες που φοράνε μίνι ή κόκκινο κραγιόν.

Γιατί να ασχοληθείς μαζί του:

1) Γιατί μοιράζεστε το ίδιο πάθος για τα ρολόγια χειρός.
2) Γιατί σου αρέσει να ακούς ακόμα Στέφανο Κορκολή.
3) Γιατί μοιράζει σοκολάτες στις θαυμάστριες του.

Σκορπιός

Κάποτε ένας αστρολόγος εντόπισε ένα μικρό θεματάκι που υπάρχει με αυτό το ζώδιο και έσπευσε να διαδώσει μία φήμη για τη σεξουαλικότητα του με απώτερο σκοπό να περισώσει κάπως την ερωτική του ζωή. Και αν θέλετε τη γνώμη μου, αυτή η κρίσιμη παρέμβαση του αστρολόγου λειτούργησε καταλυτικά στην μετέπειτα πορεία του σκορπιού, ειδάλλως καμία γυναίκα δε θα ήξερε για ποιο λόγο συναναστρέφεται αυτό τον τύπο. Δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι τα καταφέρνει σε κάποιο άλλο τομέα. Τον συναντάμε συχνά κάπως σκυθρωπό. Δεν ήταν πάντα έτσι. Αυτό το έπαθε μετά την εμφάνιση των sex toys, που του κατέστρεψαν τη ζήτηση. Τον γοητεύουν οι γυναίκες. Σκέτο.

Γιατί να ασχοληθείς μαζί του:

1) Γιατί ντρέπεσαι να μπεις σε sex shop.
2) Γιατί τη μία μέρα που θα κρατήσει το ενδιαφέρον του για σένα, θα είναι αμείωτο.
3) Γιατί σε απειλεί με sex tape από την προηγούμενη φορά.
  
Τοξότης

Μια από τις πιο σοβαρές προτάσεις που θα ακούσεις από αυτόν τον άνδρα είναι να σε βγάλει για magnum στην κορυφή του Έβερεστ ή να πάτε για σαφάρι με ποδήλατα bmx στην Κένυα. Στην αρχή νομίζαμε ότι θα του περάσει αλλά όχι, αυτό το αγόρι έσκασε μύτη ανάμεσα μας αποφασισμένο να πραγματοποιήσει όλες τις περιπέτειες του Γιωρίκα και του Κωστίκα. Ως ερωτικά ανασφαλής, θα σε καμακώσει κατευθείαν. Κάτι που θα σε κολάκευε, αν δεν είχε ήδη σχέση. Τον ενδιαφέρουν όσες γυναίκες έχουν πιει δυο ποτηράκια παραπάνω.

Γιατί να ασχοληθείς μαζί του:

1) Γιατί μόλις βγήκες από σχέση με έναν παρθένο.
2) Γιατί σου αρέσει να κάνεις camping. Μέσα στο σπίτι.
3) Γιατί τον είδες στο πεζοδρόμιο μέσα σε ένα κανό και σου κίνησε την περιέργεια. 

Αιγόκερως

Ο άνδρας αυτού του ζωδίου μας δίνει ουσιαστικά μια μικρή γεύση του τι θα γίνει αύριο μεθαύριο, όταν τα ρομπότ κατακλύσουν τη γη. Θα σου κάνει για πρώτη φορά κοπλιμέντο μετά από δυο χρόνια σχέσης, αν και εφόσον πληροίς τις προϋποθέσεις. Χωρίς να θέλω να φανώ υπερβολική, μετά το κοπλιμέντο υπάρχει περίπτωση να εκδηλώσει ζωηρό συναισθηματισμό, ακουμπώντας το χέρι σου. Κατά τ' άλλα είναι τόσο προσηλωμένος και πιστός που μπορείς να τον στείλεις άφοβα σε πάρτυ της Victoria Secret με όλα τα μοντέλα μιλημένα να του την πέσουν. Τον ενδιαφέρουν οι γυναίκες που δεν είναι προκλητικές.

Γιατί να ασχοληθείς μαζί του:

1) Γιατί σου αρέσει η σκέψη να γίνεται μέσω Τρικάλων.
2) Γιατί χρειάζεσαι βοήθεια στα μαθηματικά.
3) Γιατί φτιάχνεσαι κάθε φορά που σε βολεύει στην ατζέντα του. 

Υδροχόος

Πριν ξεκινήσει την καριέρα του ο Λιακόπουλος, έβγαινε για τσίπουρα με μια παρέα υδροχόων. Τη συνέχεια λίγο πολύ την ξέρετε, του μπήκανε ιδέες ότι υπάρχουν εξωγήινοι. Ο άνδρας αυτού του ζωδίου είναι η ζωντανή απόδειξη ότι υπάρχει ζωή και σε άλλους πλανήτες. Μαζί του μπορείς να συζητήσεις ενδιαφέροντα θέματα όπως "η αφηρημένη προσέγγιση της αμφιλεγόμενης δυνητικότητας ενός μαρουλιού". Βέβαια, γρήγορα θα καταλάβεις ότι ακόμα και με έναν άνθρωπο που δε μιλάτε την ίδια γλώσσα, έναν Σριλανκιανό ας πούμε, θα έβγαζες καλύτερη συνεννόηση. Του αρέσει να δημιουργεί τέχνη από του πουθενά, κάτι που θα καταλάβεις μόνο αν πας στο σπίτι του και το βρεις στολισμένο με πινακίδες που έκλεψε από το δρόμο. Γοητεύεται από τις γυναίκες που συμφωνούν μαζί του.

Γιατί να ασχοληθείς μαζί του:

1) Γιατί σου αρέσει όταν ο γάϊδαρος πετάει.
2) Γιατί ίσως μια μέρα να γίνει πρωθυπουργός.
3) Για να προσπαθήσεις να τον κρατήσεις ξεμέθυστο. 

Ιχθείς

Ο άνδρας αυτού του ζωδίου θα σε ερωτευτεί. Δε θέλω, όμως, να το πάρεις προσωπικά γιατί έχει την τάση να ενθουσιάζεται ακόμα κι όταν μια γυναίκα περνάει από δίπλα του. Επίσης, είναι ερωτευμένος με όλες τις φίλες του και τις φίλες των φίλων του. Άπιαστο όνειρο γι' αυτόν, να γίνει ζεν πρεμιέ. Όταν δεν ασχολείται μαζί σου, ασχολείται με το φέισμπουκ. Ένα μέσο που τον έχει αναδείξει ως τη μεγαλύτερη κατίνα. Έρχονται στιγμές που τον ενδιαφέρει ακόμα και τι χρώμα βρακί φοράς και δε διστάζει να ρωτήσει. Γοητεύεται γενικά από όλες με μια ιδιαίτερη κλίση προς όλες.

Γιατί να ασχοληθείς μαζί του: 

1) Γιατί έκανε τα πάντα για να σε βρει στο φέισμπουκ.
2) Γιατί το απογευματινό κουτσομπολιό σε χαλαρώνει.
3) Γιατί ήδη δοκίμασες όλα τα υπόλοιπα ζώδια.
   

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013

Ανωμαλία: τυχαία ή σκόπιμη παρατυπία

Ξεκίνησα τελευταία να ασχολούμαι αποκλειστικά με ταινίες των '90s. Όταν τελειώσω με αυτή τη δεκαετία, θα περάσω στα '80s και πάει λέγοντας. Μόλις φτάσω στα '20s, θα έχω επιτέλους κινηματογραφική παιδεία και τότε μόνο θα μπορώ να συζητάω σοβαρά για κινηματογράφο ή ενίοτε να ταπώνω τον κάθε ζουζούνο που μου πρήζει αυτά που δεν έχω με τον Django Unchained. To ξέρω, γίνομαι λίγο σχολαστική στην κατάκτηση της σφαιρικής άποψης αλλά το κάνω γιατί δε θέλω να μοιάζω με τους Έλληνες.

Έχοντας αυτό ως δεδομένο, έχω ακόμα το προνόμιο να ασχολούμαι με τα μη σοβαρά θέματα του κινηματογράφου. Επιτρέψτε μου λοιπόν να κατεβάσω το επίπεδο και να σας αποκαλύψω το ένα και μοναδικό πράγμα που μου έμεινε μέχρι στιγμής από τη δεκαετία του '90.

Παρακολουθούσα που λέτε για ακόμη μία φορά το American Beauty και "κοίταξα πιο προσεκτικά", όπως μου προτείνει και το τρέιλερ, όχι φυσικά για τα μηνύματα που θέλει να μου περάσει η ταινία (είμαι μεγαλύτερη από πέντε χρονών), αλλά για να βρω τελικά ό,τι πιο σέξι πέρασε από τις οθόνες τη δεκαετία του '90. Μπορεί να μένει σχεδόν απαρατήρητο και αμφιβάλλω αν έχει γράψει ποτέ κανείς κάτι για το συγκεκριμένο θέμα. Μα γι' αυτό είμαι εγώ εδώ, για να προβάλλω τον έρωτα και την επιθυμία μέσα από τα πολύ απλά και σχεδόν απαρατήρητα πράγματα. Αν υπήρχε ένας φανταστικός διάλογος μεταξύ μας θα ήταν κάπως έτσι:

ΝamNaira: Θέλω να σας σακατέψω από αγάπη.
Τα λακκάκια του Kevin Spacey: Υπάρχει άνθρωπος που ασχολείται μαζί μας?
NamNaira: Θέλω να σας ζουλήξω, να σας δαγκώσω, να σας μασήσω.
Τα λακκάκια του Kevin Spacey: Δε μιλάς σοβαρά.
NamNaira: Θέλω να σας ξεχειλώσω, να σας πλάσω σαν ζυμαράκια και να σας φάω.
Τα λακκάκια του Kevin Spacey: Το ξέρεις ότι είσαι ανώμαλη, έτσι?

Σας ευχαριστώ που παρακολουθήσατε, ήταν μια ευγενική χορηγία της αισθητικής ανωμαλίας που με διακατέχει, η οποία έχει πάψει πλέον να με σοκάρει και γι' αυτό χαίρομαι πάντα να τη μοιράζομαι μαζί σας.

Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2013

Τι είναι χειρότερο από τη μέρα του Αγίου Βαλεντίνου?

Να έχεις σχέση τη μέρα του Αγίου Βαλεντίνου.

Τι είναι χειρότερο από το να έχεις σχέση τη μέρα του Αγίου Βαλεντίνου?

Να νομίζει ότι πιστεύεις στη μέρα του Αγίου Βαλεντίνου.

Τι είναι χειρότερο από το να νομίζει ότι πιστεύεις στη μέρα του Αγίου Βαλεντίνου?

Να μην πιστεύεις.

Τι είναι χειρότερο από όλα τα παραπάνω?

Μία κράτηση σε εστιατόριο τη μέρα του Αγίου Βαλεντίνου.

Τι είναι χειρότερο από μία κράτηση σε εστιατόριο τη μέρα του Αγίου Βαλεντίνου?

Να γεμίσει το σπίτι σου με κόκκινα κουκλάκια και κόκκινες καρτούλες.

Τι είναι χειρότερο από τα κόκκινα κουκλάκια και τις κόκκινες καρτούλες?

Να μην τα θέλεις στολισμένα στο σπίτι σου.

Τι είναι χειρότερο από το να μην τα θέλεις στολισμένα στο σπίτι σου?

Να μην μπορείς να τα κρύψεις.

Τι είναι χειρότερο από το να μην μπορείς να τα κρύψεις?

Να τα κρύψεις.

Τι είναι χειρότερο από το να τα κρύψεις?

Να σε ρωτήσει γιατί.

Τι είναι χειρότερο από το να σε ρωτήσει γιατί?

Να πεις όλη την αλήθεια.

Τι είναι χειρότερο από όλη την αλήθεια?

Τίποτα χειρότερο από όλη την αλήθεια.

Είσαι σίγουρη?

Τίποτα χειρότερο από όλη την αλήθεια όταν ο άλλος είναι ερωτευμένος.
 

Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2013

Ανάλαφρες σκέψεις στο μπαρ

- Θα έπρεπε να πληρώνομαι κάθε φορά που βγαίνω με ψηλοτάκουνα.

- Έχει γίνει ποτέ ληστεία σε μπαρ?

- Αν πιάσω φιλίες με τον μπάρμαν, θα θεωρηθώ γλειφτράκι?

- Ο ΑΠΟ ΠΙΣΩ ΜΕ ΣΠΡΩΧΝΕΙ.

- Θα έπρεπε να πληρώνομαι που βάζω αποσμητικό μασχάλης πριν βγω. 

- Όλοι όσοι βάζουν αποσμητικό πριν βγουν, θα έπρεπε να πληρώνονται από το δημόσιο.

- Όχι, μη σκέφτεσαι τον Τσίπρα, μη σκέφτεσαι τον Τσίπρα.

- ΜΗ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ.

- Πρέπει να σκεφτώ γρήγορα αντίδοτο για τον Τσίπρα.

- O Andy Garcia στα νιάτα του να μου μιλάει ανάρμοστα στο αυτί.

 - Το να σκάσει ο Κing Kong από το πουθενά και να πατήσει καταλάθος τη βουλή, μου φαίνεται ακόμα τραβηγμένο σαν σενάριο. Πρέπει να πιω κι άλλο.

- Ποιος μαλάκας πήρε σφηνάκια βότκα?

- Πήρα λάθος δρόμο. Έπρεπε να γίνω dj.

- Τουλάχιστον 30 άνδρες εδώ μέσα και κανένα γιλέκο.

 - O AΠΟ ΠΙΣΩ ΜΕ ΣΠΡΩΧΝΕΙ.

- Πρέπει κάποια στιγμή να σκεφτώ σοβαρά το Νούσια ως στρίπερ.

- Θα ήταν παιδαριώδες αν είχα ένα τηλεκατευθυνόμενο ελικοπτεράκι και ενοχλούσα όσους δεν πίνουν το ποτό τους? 

- Λεφτά έχω?

- Πήρα λάθος δρόμο. Έπρεπε να γίνω κυνηγός ταλέντων.

- Πιθανός βιαστής ή φυσιολογικός άνθρωπος ευθεία απέναντι κοιτάει. 

- Μαλακία να αρχίσω να πετάω ξηρούς καρπούς στον κόσμο που βαριέται.

- ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΩΛΟ ΤΟΥ ΑΠΟ ΠΙΣΩ ΠΟΥ ΜΕ ΑΚΟΥΜΠΑΕΙ?

- Ποτέ δεν είναι αργά να μάθω να αγαπώ τους αγνώστους μεθύστακες τριγύρω μου.

- Mήπως τελικά περιβάλλομαι από ανατολίτες αλλά ζω μια δυτικού προτύπου πολιτισμική φάρσα?

- King Kong - βουλή - πατημασιά. ΑΠΟΛΥΤΑ ΕΦΙΚΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ. Έφυγα σπίτι.

Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2013

Thank you for making me sexual

Διάβαζα τις προάλλες για τους asexuals, αυτούς που υποστηρίζουν ότι δε νιώθουν καμία σεξουαλική έλξη. Καθώς προσπαθώ έτσι λίγο να το κατανοήσω το όλο ζήτημα και να καταλάβω πώς είναι δυνατόν να υπάρχει κάτι τέτοιο, παθαίνω πνευματική διαύγεια, ανακαλώ στη μνήμη μου γεγονότα και καταλήγω ότι δεν είναι δα και τόσο δύσκολο κάποιος να γίνει asexual. Για την ακρίβεια τηρουμένων κάποιων συνθηκών θα μπορούσα να είμαι κi εγώ. Kαι είναι τρομακτικό πόσο εύκολα εφαρμόσιμες είναι αυτές οι συνθήκες.

Άνδρας, ετών 36, ανοίγει το ψυγείο μου. Το ψυγείο μου είναι σχεδόν πάντα συνειδητά άδειο.

"Αν μείνω εδώ, τι θα φάμε για πρωινό?"

Οι συνθήκες που λέγαμε. Για μια τέτοια πριγκιπισσούλα Σίσσυ, γίνομαι και γω asexual και επιτρέψτε μου να το θεωρώ και ευκολάκι. Φαντάζομαι τον εαυτό μου σε ένα ερημονήσι με καμιά δεκαριά τέτοιους και με πλήρη επίγνωση με βλέπω στον πιο ψηλό λόφο του νησιού να φωνάζω "EIMAI ASEXUAL". Τόσο απλά.

Η σεξουαλική έλξη βεβαίως προυπάρχει βιολογικά στον άνθρωπο αλλά κυρίως δημιουργείται. Και δημιουργείται από δύο παράγοντες. Ο πρώτος είναι το σώμα και γενικότερα η εμφάνιση. Ο δεύτερος και πιο βασικός παράγοντας, από τον οποίο υποκινείται σεξουαλικά και η πλειοψηφία των γυναικών, είναι όσα ΚΑΝΕΙ ή ΛΕΕΙ ένας άνδρας.

Όσο σεξουαλική λοιπόν κι αν είναι μια γυναίκα, πρέπει να υπάρχει ένα κατάλληλο ανδρικό υπέδαφος για να ευδοκιμήσει. Οπότε η σεξουαλικότητα μας εξαρτάται λίγο πολύ από τις μαλακίες που κάνει ή λέει ένας άνδρας. Ρε τι πάθαμε. Δηλαδή με λίγη φαντασία, σε έναν άλλον λανθασμένα δομημένο πλανήτη, οι περισσότερες θα ήμασταν asexual.

Για να καταλήξω όμως στο point μου. Το θέμα δεν είναι ποιοι μας κάνουν asexual. To θέμα είναι ποιοι μας κάνουν sexual. Γιατί κρεμόμαστε από μία κλωστή, κυρίες μου, και τώρα το συνειδητοποιώ. Τρομοκρατημένη λοιπόν από τη δύναμη που ασκεί σεξουαλικά πάνω μου ένας πραγματικός άνδρας, θέλω να ευχαριστήσω εκ μέρους όλων των γυναικών όσους άνδρες γίνονται αντικείμενο θαυμασμού όταν ανοίγουν το στόμα τους. Όσους μπορούν να ασκήσουν θετική επιρροή σε μια γυναίκα. Όσους στάθηκαν στα δύσκολα δίπλα σε μια γυναίκα και της είπαν "τι φοβάσαι ρε χαζό, εγώ είμαι εδώ". Όσους σεβάστηκαν μια γυναίκα ακόμα κι όταν αυτή δεν ήταν άξια σεβασμού. Όσους κολάκεψαν μία γυναίκα λίγο παραπάνω απ' όσο πρέπει. Όσους κοίταξαν μια γυναίκα σαν να ήταν η μοναδική στον κόσμο. Όσους είναι ικανοί να διδάξουν κάτι καλό σε μια γυναίκα. Όσους κρατάνε το λόγο τους. Και τέλος για να μην ξεχνιόμαστε, όσους δεν έχουν κανένα πρόβλημα με ένα άδειο ψυγείο.