Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

Blogger vs. Blogger


Πριν από δυο βδομάδες, συναντήθηκα διαδικτυκακά με έναν μπλόγκερ.

Ένας σπασίιικλας.
Ένας κομπλεξικόοος.

Αλλά πριν σας πω περισσότερα για τον Χρήστο που κρύβεται πίσω από το μπλογκ Ghost Notes, να σας εξηγήσω πρώτα πώς έγινε όλο αυτό.
Όλα ξεκίνησαν από μια διαφωνία που είχαμε στα σχόλια αυτής της ανάρτησης του, η οποία ξάφνου μου έδωσε μία ιδέα. Και του έστειλα mail. Σας το παραθέτω αυτολεξεί:

"Λοιπόν μου ρθε μια ιδεα. Οποτε γουστάρεις κανονίζουμε για διαδικτυακή μπύρα υπό τρεις όρους
1)δε θα μιλήσουμε για θρησκεία
         2)θα αποκαλυψει ο καθενας μονο ο,τι θελει για τον εαυτο του
                                   3)θα γραψουμε τις αντιστοιχες εμπειριες μας στο μπλογκ μας"

Κι επειδή ποτέ δεν είμαι σίγουρη αν οι ιδέες μου μου βγαίνουν σε καλό, ειδικά αυτές οι αυθόρμητες, κι επειδή όπως έχω ξαναδηλώσει είμαι αηδιαστικά αναποφάσιστη, μετά από δυο λεπτά του ξαναέστειλα:

"Ώπα κι αν είσαι σίριαλ κίλερ? Κι αν με φωτογραφήσεις και με ποστάρεις στο ίντερνετ? 
Κι αν ηχογραφήσεις την κουβέντα μας και την ποστάρεις και αυτήν?
Κατσε κάτσε δεν ξερω αν είναι καλή ιδεα. Ασε με να το σκεφτώ!"

Με τα πολλά
-αφού του άρεσε η ιδέα και δέχτηκε τους όρους μου, θέτοντας κι αυτός τον δικό του που έλεγε "το dress code να είναι casual" 
-και αφού εγώ, προσπαθώντας να βρω μια δικλείδα ασφαλείας, του πρότεινα μέχρι και το παρανοϊκό "να είμαστε μεταμφιεσμένοι",
αποφάσισα να ρισκάρω την περίπτωση να είναι ανώμαλος και να με κάνει σταρ στο Άμστερνταμ, όπου κατοικεί, και να πιω αυτή τη ρημαδιασμένη μπύρα μαζί του. 

Όταν ανοίξαμε, λοιπόν, τις κάμερες (κανείς μας δεν ήταν τελικά μεταμφιεσμένος), εγώ έστριβα το τσιγάρο μου κι αυτός άνοιγε τα πατατάκια του. Και οι δύο είχαμε φροντίσει για το αλκοόλ μας, εγώ  τις μπύρες μου κι αυτός ένα μπουκάλι κρασί "καλό και δοκιμασμένο" όπως μου είπε.  Ήταν κλασάτος. Για τρία λεπτά ένιωσα κάφρος. Αργότερα βέβαια, όταν μου αποκάλυψε ότι τα πατατάκια είχαν γεύση κρεμμύδι, ευχαρίστησα από μέσα μου την τεχνολογία (και λυπάμαι Χρήστο που θα χρειαστεί να το διαβάσεις αυτό) που με προφύλαξε από την ανάσα του!

Εδώ λοιπόν γράφω λίγα πράγματα για τον κύριο Χρήστο και τη συνάντησή μας:

  • Η κουβέντα μας ξεκίνησε αβίαστα. Αυτός μου μιλούσε για το Άμστερνταμ, και καθώς εγώ τον άκουγα, σχημάτιζα στο μυαλό μου δυο τρία πρώτα συμπεράσματα του τύπου  "έχει γλυκό πρόσωπο", "δε μοιάζει με τον Hannibal Lector", "τα περιγράφει ωραία", "χρησιμοποιεί ωραίες λέξεις".
  • Στις προβλέψεις που έκανα από το μπλογκ του ότι σαν άνθρωπος θα έχει ενδιαφέρον, έπεσα μέσα. Μιλήσαμε για πολλά, το ένα θέμα έφερνε το άλλο. Είχε άποψη και την έλεγε.
  • Στις προβλέψεις που έκανα από το μπλογκ του ότι μπορεί να βρίζει κάθε τρεις και λίγο, έπεσα έξω. Είνα gentle, είναι ωραίος συνομιλητής, φίνος και καραμπουζουκλής.
  • Αν και γνήσιος Σπαρτάτης, μου δήλωσε ότι δεν θα πολεμούσε για πολλά, ούτε για την αγάπη. Αλλά όταν ήπιε το μισό μπουκάλι, άφησε να εννοηθεί ότι ίσως και να πολεμούσε (κύριε Χρήστο, σιγά μη δεν το έγραφα αυτό!). 
  • Επίσης, όντας μουσικός κινηματογράφου δε σηκώνει μύγα στο σπαθί του στο θέμα "τέχνη" και εγώ φρόντισα να μη ρίξω μύγες σε κάτι που δεν με έπαιρνε. Του "ριξα" όμως τις μουσικές μου προτιμήσεις και ούτε θέλω να φαντάζομαι τι σκεφτόταν από μέσα του. 
  • Όταν μου είπε ότι "δεν τα πάει πολύ καλά  με τους ανθρώπους" και έχοντας στο μυαλό μου πόσο ανατρεπτικός είναι στο μπλογκ του, δε δίστασα να του εκφράσω το φόβο μου για αυτά που θα έγραφε για μένα. Τον κατηγόρησα ότι θα γράψει ασυναρτησίες. Το μόνο σίγουρο που ξέρω ότι θα γράψει είναι το πόσο καπνίζω. Για τα υπόλοιπα δεν έχω ιδέα.
  • Την εκτίμηση μου κέρδισε όταν μου αποκάλυψε ότι με τα χρόνια είχε τελειοποιήσει την τέχνη του τοστ, φτιάχνοντας πλέον, όπως είπε, "γκουρμέ τοστ"! Μου πε πολλά τέτοια πετυχημένα και γέλασα πολύ.
  • Επίσης, έκανε λόγο για μια μυστική του σάλτσα, που έχει 100% επιτυχία, όταν τη χρησιμοποιεί κι εγώ φυσικά, βλέποντας την αυτοπεποίθηση του να ανεβαίνει στα ύψη, πρόλαβα να τον πειράξω αποδίδοντας τα όλα στην ευγένεια των συνδαιτημόνων του. Χαμογέλασε.
  • Εντυπωσιάστηκα με την περιγραφή του αγαπημένου του βιβλίου, που έχει τίτλο "Μακρινή πορεία" (ελπίζω να το θυμάμαι σωστά, περάσαν και δυο βδομάδες!). 
  • Μου μίλησε για μια κινέζικη φιλοσοφία, αλλά είχα πιει ήδη τις μπύρες μου και δεν θυμάμαι όυτε το όνομα της ούτε το περιεχόμενο της.
  • Και κουβέντα στην κουβέντα καταλήξαμε σε κάποια φάση να συμφωνούμε ότι ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης πρέπει να ήταν πλούσιος διεστραμμένος και όχι φτωχός. 
  • Σταμάτησε να πίνει στο μισό μπουκάλι για να διατηρήσει το "εγκεφαλικό του status". Ήξερε πως ό,τι πει θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί εναντίον του! Σωστά?
  • Κλείσαμε τις κάμερες, με την ίδια φυσικότητα που τις ανοίξαμε, χωρίς κανένα χαζό κλισέ του στυλ "χάρηκα πολύ".Και πολύ χάρηκα γι' αυτό.
Τώρα για το αν τελικά είναι σπασίκλας και κομπλεξικός, νομίζω το μαρτυρούν οι τρεις ώρες που κράτησε η κουβέντα μας. Και αν με ρωτήσετε, με άτομα σαν τον Χρήστο, θα μπορούσα να συζητάω πολύ περισσότερες ώρες. Όχι μόνο επειδή ένιωσα οικεία και άνετα μαζί του, χωρίς να έρθω ούτε στιγμή σε δύσκολη θέση. Όχι μόνο γιατί γελάσαμε. Αλλά γιατί, χωρίς να πούμε κάτι ιδιαίτερα προσωπικό, αναλύσαμε χίλια δυο θέματα (που δε χωράνε σε ένα ποστ) και, το πιο σημαντικό, είχε να μου πει καινούρια πράγματα.

Η δική του εμπειρία και οπτική της συνάντησης βρίσκεται εδώ!

16 σχόλια:

  1. είχα ή δεν είχα βάλει ένα σχόλιο εδώ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα Μπλουζ!
    Είχες, το είδα και στα mail μου. Αλλά πού είναι?? Α δε μας τα λέει καλά το blogspot.
    Κάτσε να περιμένουμε λίγο μήπως επανέλθει αλλιώς θα το κάνω copy!
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. εσυ σαν γυναικα μας εδωσες υλικο για να κανουμε κους κους ο χρηστος τπτ!αντρες....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χίλια συγγνώμη Vickyyy αλλά κάποια πράγματα θα παραμείνουν αυστηρά μεταξύ εμού και της φίλτατης οικοδεσπότισάς μας *wink-wink*... (Καλύτερα τώρα;)

    Το μόνο που έχω να διορθώσω είναι ότι το βιβλίο λέγεται "Η Μακριά Πορεία". Κατά τα άλλα, εγώ προτίμησα να αποσιωπήσω το γεγονός ότι κάπνιζες το ένα τσιγάρο μετά το άλλο, αλλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. καλόόόόόό!!να το καθιερώσουμε μια φορά τη βδομάδα μεταξύ μας να πηγαίνουμε για μια διαδικτυακή μπυρίτσα,βοτκα, ένα κρασί βρε αδελφέ!!!
    --Σαλιάγκι
    πατατάκι κρεμμύδι ε?Το πλυντήριο έχει ιστορία με bake rolls σκόρδου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αυτά τα αυθόρμητα του νετ είναι δίκοπα μαχαίρια.Ή θα είναι σούπερ ή θα είναι σούπερ ξενέρωμα. Ή είσαι λοιπόν τυχερή ή έχεις καλό μάτι. Ή και τα 2. Χαίρομαι που το διασκεδάσατε τόσο. Πάντα τέτοια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. τον έχετε κάνει αμέρικαν μπαρ τον μπλόγκερ κυρία μου!! τσιγαροπνίχτρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. χαχαχαχ γελάω με το τσιγαροπνίχτρα της sewsome :) κατα τ΄άλλα πολύ ενδιαφέρον μου ακούστηκε το διαδυκτιακό μπυράκι, όπως και ο Χρήστος ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Το σχόλιο της Μπλουζ που το κατάπιε ο Blooger:
    γεια!
    διαδικτιακές μπυρίτσες...
    τί κάνει αυτός ο άνθρωπος στο Άμστερνταμ;
    η κινεζική φιλοσοφία είναι ενδιαφέρουσα, αλλά ποιος τομέας της;
    πείτε κι άλλα, μια φορά ίσον καμία!
    περιμένω μ' αγωνία!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Blues ειδικά από την κινέζικη δεν θυμάμαι τίποτα! Είχε και ένα όνομα... καταλαβαίνεις!
    Μία μα τι μία. Τόσες ώρες μιλούσαμε, κι αυτά που έγραψα είναι λίγα!

    Vicky την πήρες την απάντηση από τον ίδιο!! Ούτε ανέφερε ότι καπνίζω. Έπεσα έξω στα προγνωστικά μου!

    Κύριε Χρήστο, άσε τα χαζά, αν μπορούσες μα βάλεις μαυράκια και έδω θα το έκανες! Ήμουν σίγουρη ότι κάτι έκανα λάθος στον τίτλο

    Σαλιάγκι, ε ναι!!! Μη μας πουν και αντικοινωνικούς! χαχα Κρεμμύδι, κρεμμύδι και πώς να μην το αναφέρω

    Μούτρο, είμαι υπέρ του αυθορμητισμου πάντα, αλλά όπως είπα ποτέ δεν είμαι σίγουρη για τα αποτελέσματα του!
    Thanks :)

    Sewsome χαχα Θα τον ετρελάνουμε τον μπλόγκερ. Ρίχνουμε το επίπεδο συνειδητά!
    (φαντάσου και να μην είχα σκοπό να το κόψω το παλιοτσίγαρο!)

    Lyriel είχε ενδιαφέρον η εμπειρία. Κάτι διαφορετικό!


    Άντε παιδιά ξεκινήστε τις διαδικτυακές μπύρες! Θα το κάνουμε αμέρικαν μπαρ, όπως λέει και η αγαπητή Sewsome!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. δεν το λέω εγώ!! αμέρικαν μμπαρρρ!!

    http://www.youtube.com/watch?v=JgrPf0Swwf4

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. καλημέρα.
    που 'σουν χτες που είχαμε prison break πάρτυ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. "τη χούφτωσες?
    χούφτωσ'την, χούφτωστ'την!
    Θα το μετανιώσεις!"

    Βγήκα έξω. Τα διάβασα τα καμώματα σας!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. το έγραψες επιτέλους!
    αχ ωραία κι εγώ μόλις ξύπνησα και φαί ντιπ στο σπίτι, θα πρέπει να βγω όξω και πού να πάω, πού να πάω, πού να πάω -η λούπα της βαρεμάρας και της αμφιβολίας.
    πού έξω; για πες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Καλή η διαδικτυακή συνομιλία αλλά εκ του σύνεγγυς είναι πάντα καλύτερα. Παρόλο τους κινδύνους που μπορεί να εγγυμονεί το όλο θέμα.
    Πάντως εγώ τους πέντε μπλόγκερς που έχω βγει δεν κατάλαβε κανείς ότι είμαι σίριαλ κίλερ.
    Τους ξεγέλασα!
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. χαχαχαχα!!! Α στο καλό σου βραδιάτικα, μου φτιαξες το κέφι!

    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή