Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

Σαν στο σπίτι σου

Αν θέλεις να βεβαιωθείς πλήρως για το πόσο φαντασμένος είναι ακόμα ο Έλληνας μετά από όσα έχουμε περάσει και πρόκειται να περάσουμε, ρίξε μια ματιά στα σάιτ με τις ενοικιάσεις κατοικιών. Ψάχνω καινούριο σπίτι αυτή την εποχή και ειλικρινά έχω χάσει πάσα ιδέα με την ξιπασιά των ιδιοκτητών. Δεν μπορεί να ζητάς 400 ευρώ για σπίτι 50 τετραγωνικών πιο παλιό και από μένα, μόνο και μόνο επειδή έχει θέα. Έλα στα σύγκαλα σου άνθρωπε μου, εμείς έχουμε κρίση και εσύ μια τρώγλη. Είδα και σπίτια που δεν ήταν στο target group μου, μόνο και μόνο από περιέργεια γιατί από ένα σημείο και μετά άρχισα να συγχίζομαι. Θέλει 1.800 ευρώ λέει, για εξίσου παλιό οροφοδιαμέρισμα που διαθέτει μέχρι και δωμάτιο υπηρεσίας. Τι λε ρε! Σοβαρά? Να το πω στην καμαριέρα μου να χαρεί.

Τελοσπάντων, για να μπω και στο θέμα, το οποίο είναι άσχετο με τον πρόλογο, αυτή η αναζήτηση με βοήθησε συνειρμικά να επανεξετάσω πόσο μαλακισμένο είμαι αναφορικά με τη συμπεριφορά που παρουσιάζω στο σπίτι μου τα τελευταία χρόνια που μεγαλώνω. Κι όσο μεγαλώνω, χειροτερεύω. Κι όσο χειροτερεύω, γίνομαι καλύτερη απέναντι σε μένα, ανυπόφορη όμως στους υπολοίπους. Αν ήμουν άνδρας κι έπρεπε να ζήσω μαζί μου στο σπίτι μου, με κάθε ειλικρίνεια θα με λάτρευα γιατί έχω και τις καλές μου στιγμές αλλά ταυτόχρονα θα το έσκαγα ένα βράδυ από το παραθυράκι του μπάνιου, λερώνοντας πρώτα το καπάκι της τουαλέτας γιατί σίγουρα θα μου είχα κάνει παρατήρηση για ατασθαλίες στο καπάκι και σίγουρα όχι με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Περισσότερο καυστικό θα τον έλεγα.

Δεν είναι μόνο ότι είμαι ιδιότροπη, είμαι και ενοχλητική. Ας μη γελιόμαστε, ακούω ένα πολύ συγκεκριμένο είδος μουσικής που ενοχλεί όσους δεν το γουστάρουν, δηλαδή σχεδόν όλους. Κι όταν το κάνω αυτό, δηλαδή κάθε μέρα, το κάνω στη διαπασών. Επίσης, ας μη γελιόμαστε ξανά, δεν είμαι εκείνη η καλούλα γυναίκα που θα πει ας περιορίσω λίγο τη μουσική μου για να μην τον ζαλίσω τον άνθρωπο. Χαζά δε θέλω. Αν είσαι σπίτι μου, τις περισσότερες φορές θα ακούς στο τέρμα κάτι τέτοιο και θα βλέπεις εμένα να πηγαινοέρχομαι ελαφρώς απασχολημένη με τα δικά μου ή θα βλέπεις εμένα να ασχολούμαι μαζί σου. Δεν ξέρω, ανάλογα.

Κάπου εδώ να σου υπενθυμίσω ότι υπάρχουν και γυναίκες πρόθυμες να υιοθετήσουν τη δική σου μουσική, τις δικές σου συνήθειες, το δικό σου τρόπο έκφρασης, τη δική σου προσωπικότητα, τους δικούς σου φίλους, ακόμα και το δικό σου τρόπο ντυσίματος. καθώς και να ασχολούνται όλη την ώρα μαζί σου. Στο καλό και να μας γράφεις. Και αν δεν προλαβαίνεις, βάλε την κοπελιά, το ίδιο κάνει. Μπορεί να έχει υιοθετήσει και το δικό σου τρόπο γραφής.

Έπειτα, δεν ξέρω για σας αλλά εγώ όταν είμαι στο σπίτι μου τα περνάω γαμάτα. Έχω απλωμένη την πραμάτεια μου παντού, κάθε γωνιά προσελκύει το ενδιαφέρον μου όπως οι βιτρίνες, πάω, έρχομαι, θυμάμαι, ξαναπάω, χριστουγεννιάτικα φωτάκια μονίμως εγκατεστημένα και αναμμένα, βιβλία, χαρτιά, χαρτάκια, μπύρες, σαλάμια, μήλα, κρέμες χεριών, μανό, πάω, έρχομαι, γυρίζω την υδρόγειο, η μουσική εν τω μεταξύ στο τέρμα, τηλέφωνα που δε σηκώνω γιατί δεν τα ακούω, βιβλία που άξιζαν μια καλύτερη θέση και την πήραν, κουτιά, κουτάκια, μαξιλάρες, μαξιλαράκια. Οποιαδήποτε παρέμβαση από εξωτερικό παράγοντα και χωρίς τη συναίνεση μου στον ήδη διαμορφωμένο χώρο μου, πολύ πιθανόν να με φρικάρει. Έχω κάτι σαν παρεμβασιοφοβία (καινούρια λέξη).

Έτσι την έπαθα, όταν μια φορά ήρθε ένας πρώην μου με μια σακούλα αλλαξιές στο χέρι και του είπα ότι δεν έχω χώρο στην ντουλάπα αλλά θα βρω λίγο χώρο στο πάτωμα να βολέψουμε τη σακούλα. Μην κουνάς το κεφάλι σου αναγνώστη, σου είπα, δεν είμαι καλούλα, και ειδικά όταν έρχεται κάποιος απροειδοποίητα με την προίκα του. Άλλο να τα συζητήσουμε και να τα συμφωνήσουμε από πριν ή να το προτείνω εγώ η ίδια. Και ξέρεις πως είναι αυτά. Ξεκινάει από την ντουλάπα κι ύστερα απλώνεται παντού.

Έχω και το θέμα με την καθαριότητα. Και καθαριότητα για μένα δε σημαίνει κάνω συνέχεια δουλειές, μην τρελαθούμε κιόλας. Άλλωστε, όπως έχω ξαναπεί, τις δουλειές στο σπίτι τις θεωρώ χάσιμο χρόνου. Πιο εποικοδομητικό μου είναι να κοιτάζω τον τοίχο. Καθαριότητα για μένα σημαίνει κάνω λίγες φορές δουλειές και στη συνέχεια προσπαθω με διάφορα τρικ να διατηρήσω το χώρο καθαρό. Για παράδειγμα, δεν αφήνω κανέναν να μπει μέσα με τα βρωμοπάπουτσα του. Συγγνώμη ρε παιδιά αλλά είναι νοοτροπία αυτή τώρα? Πού πας ρε φίλε σε τσαντίρ? Και τα χαλιά μετά ποιος θα τα πλύνει, εγώ? Πιο εύκολο μου είναι να σε βάλω να τα γλείψεις, με το συμπάθιο κιόλας. Άλλο παράδειγμα, όταν βλέπω πόδια στο τραπέζι, χρησιμοποιώ τη μέθοδο του Προκρούστη. Κι έτσι φέρνω στα μέτρα μου τον κάθε π**στη.

Έπειτα, κατανοώ την προσπάθεια κάποιων ανδρών να συμπεριφερθούν φιλότιμα και να βοηθήσουν στις δουλειές, αλλά το να καθαρίσεις με το ίδιο σφουγγάρι έπιπλα και χέστρα, απλά απαιτεί ιδιαίτερη προσπάθεια από μένα να σου κάνω παρατήρηση και μετά να ξανακαθαρίσω. Αυτό το φαινόμενο το έχω δει και σε γυναίκες. Κρίμα στην τελική γιατί το θεωρώ και προιόν κοινής λογικής. Επίσης, υπάρχουν άνθρωποι που όταν πετάνε τα σκουπίδια δεν πλένουν τα χέρια τους. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που στο σχολείο κάνανε παράπονα που δεν υπήρχε μάθημα σεξολογίας. Αμ δε. Δε σου χρειαζόταν η σεξολογία σεξουλιάρη, η προσωπική υγιεινή σου χρειαζόταν σαν μάθημα μπας και σωθούμε από τα χέρια σου.

Και τώρα που είπα προσωπική υγιεινή, αν βρίσκεσαι στο σπίτι μου και είσαι παρατηρητικός, κάποια στιγμή θα φτάσεις στο συμπέρασμα ότι στο μπάνιο μου υπάρχει μόνο μία πετσέτα. Σωστά, είναι η πετσέτα που προορίζεται για τα βρωμόχερα σου. Το πρόσωπο μου, καθώς και το σώμα μου, τα σκουπίζω με διαφορετικές πετσέτες που έχω καλά κρυμμένες κάπου στο σπίτι από φόβο μην τις βρεις και σκουπιστείς σε αυτές. Τι να κάνουμε αναγνώστη μου, όλοι έχουμε τις παραξενιές μας. Αν εσύ δεν έχεις καμία, κατηγόρησε ανοιχτά εμένα, που είμαι μια εγωιστική, ιδιότροπη και αυτάρκης ύπαρξη μέσα στο σπίτι μου, μήπως και σε ακούσω και γίνω καλύτερος άνθρωπος. Μόνο τούτο να θυμάσαι: όσο καλυτερεύω, γίνομαι υποφερτή στους υπολοίπους, χειρότερη όμως απέναντι σε μένα.

61 σχόλια:

  1. fuck,νομίζω ότι βλέπω το θυληκό εγώ μου σε αυτό με τις πετσέτες απλά εγώ τις έχω κρεμασμένες πάνω από τη μπανιέρα τέρμα βάθος για να μην φτάνει ανθρώπινο χέρι!
    Σε 50 τετραγωνικά με 300€ και πολυκατοικία της χούντας,αλλά για να έχεις τη βολή σου κάνεις και κάποιες υποχωρίσεις!
    Υπάρχει μια καλή πατέντα με αυτόματη σκόυπα που σκανάρει το χώρο και σκουπίζει μετά.Αρκετά καλή αν έχεις συχνά κόσμο στο σπίτι αλλά κοστίζει κάμποσο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Tommy, η εν λόγω ρομπο-σκούπα, είναι κίνδυνος θάνατος αν υπάρχουν κατοικίδια. Έτσι και περάσει πάνω από κουραδάκι, θα στο κάνει επάλειψη σ'όλο το σπίτι...

      Διαγραφή
    2. Εγώ με το ζόρι φρροντίζω τον εαυτό μου,θα έχω και κατοικίδιο?

      Διαγραφή
    3. Τοmmy η αλήθεια είναι ότι είμαστε λίγο υπερβολικοί στο θέμα της πετσέτας, αλλά και πάλι εγώ το βλέπω ως μια λογική παραξενιά. Εννοώ ότι είναι κάτι ιερά προσωπικό, όπως τα εσώρουχα, ας πούμε. Ακόμα κι όταν βρίσκομαι σε άλλο σπίτι, ρωτάω ποια πετσέτα προορίζεται για τα χέρια πριν τα σκουπίσω, από σεβασμό γιατί δε θέλω σε καμία περίπτωση να σκουπίσω τα χέρια μου εκεί που σκουπίζει ο άλλος τον ποπό του. Και δεν το κάνω για τα χέρια μου, πίστεψε με, το κάνω για τον ποπό του. (εντάξει μη λέμε μαλακίες, για τα χέρια μου το κάνω κυρίως)

      Τώρα για το θέμα της σκούπας, δε νομίζω να ασχοληθώ τόσο πολύ με μια σκούπα.

      Τα κατοικίδια είναι ενδορφίνες. Ο μόνος λόγος που με κρατάει και δεν γεμίζω το σπίτι μου με ενδορφίνες είναι γιατί θέλω να έχω ακόμα την άνεση να φεύγω Δευτέρα και να γυρίζω Τετάρτη. Κάτι που είναι εξίσου ενδορφινούχο για μένα.

      Διαγραφή
  2. mia xara se vriskw nam kai de xreiazetai na ...kalyterepseis gia kanena.eida kai ta dika mou ta xairia pou to oxi kai to de mporw einai agnwsta gia mena.kalh sou nyxta.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελενίτσα μου, ούτε καν "δεν μπορώ", "δε θέλω" είναι το σωστό.

      Μπορεί να κάνω και λάθος αλλά νομίζω πως όταν κάποιος αρχίζει να λέει "όχι" και "δε θέλω" με ευκολία, τότε είναι που ξεκινά να αγαπά και ουσιαστικά τον εαυτό του.

      Διαγραφή
  3. Εμένα μου αρέσει αυτό που περιγράφεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα νομίζω πως όλα έχουν κάποια λογική βάση. Σκέψου λίγο το παράδειγμα με το λερωμένο καπάκι της τουαλέτας. Υπάρχουν τρεις περιπτώσεις αντίδρασης:

      1) Δεν την νοιάζει, δεν ενοχλείται.
      2) Ενοχλείται αλλά κάνει μόκο.
      3) Ενοχλείται και το λέει.

      Εγώ που ανήκω στο 3, μπορεί να φαίνομαι η πιο κακιά (fine by me!) αλλά είμαι σίγουρα πιο καθαρή από την 1 και πιο ειλικρινής από τη 2.

      Διαγραφή
    2. Ποιος μίλησε για τα καπάκια; Εγώ, έτσι και αλλιώς, είμαι καλά εκπαιδευμένος σε τέτοιου τύπου ζητήματα. Να είναι καλά η μάνα μου που είναι ίδια συνομοταξία με εσένα από ότι καταλαβαίνω και η οποία με έτρεχε από μικρό μέχρι που έμαθα και εγώ τα "μυστικά" ενός συμμαζεμένου και ευχάριστου (πρώτα για εσένα που μένεις και μετά για τους άλλους) σπιτικού.
      Επίσης, να είναι καλά τα φοιτητικά μου χρόνια. Όταν μένεις μόνος, μαθαίνεις. Ξέρεις ότι δε θα σε σώσει κανένας άλλος από τη μπίχλα. Και ξέρεις ότι αν θέλεις να φέρεις γκόμενα στο σπίτι και μετά να θέλει να ξανάρθει ή να έρθει και καμιά άλλη, θα πρέπει τουλάχιστον να μη σου βγει το παρατσούκλι "τυροβρωμίκουλας". Έτσι, λοιπόν, σε αυτό το θέμα δεν τα κάνω μούσκεμα (γενικώς, όχι μόνο τα καπάκια).

      Με το "μου αρέσει", που έγραψα αρχικά, αναφέρομαι κυρίως στις παραγράφους 3,5,6. Με τα υπόλοιπα απλά συμφωνώ. Ακόμα και σε αυτό με την πετσέτα- αν και εγώ τις δικές μου δεν τις κρύβω (όχι γιατί δε με νοιάζει, απλά βαριέμαι). Αλλά σε ένα ξένο σπίτι προτιμώ να σκουπίσω τα χέρια μου με κωλόχαρτο παρά σε άκυρη πετσέτα- από σεβασμό στο ότι ο άλλος μπορεί και να ενοχλείται. Όλα αυτά, βέβαια, ανήκουν στις μικρές παραξενιές που έχει ο καθένας και που σε τελική ανάλυση μας κάνουν ξεχωριστούς, αξιοπερίεργους και αξιαγάπητους.

      Διαγραφή
    3. Akhlut, αυτό το τελευταίο που είπες είναι μεγάλη αλήθεια. Εγώ τέτοια χαζά αγαπάω στους ανθρώπους.

      Για το "μου αρέσει" και την παράγραφο 3, διατηρώ τις επιφυλάξεις μου. Αν σου κάνω τον ντιτζέι και αντέξεις -δε σου λέω πολύ- δύο μέρες, το συζητάμε εκ νέου. Εκτός αν ακούμε την ίδια μουσική και μπλοφάρεις. Εκεί πάω πάσο!

      Διαγραφή
    4. Δεν μπλοφάρω! Και συνήθως δεν μπλοφάρω γιατί το βρίσκω κάπως κουραστικό και ανούσιο. Αλλά έχει πλάκα το ότι οι εκφράσεις που χρησιμοποιώ στον (προφορικό) λόγο σε συνδυασμό με την περίεργη και θεατρινίστικη φάτσα μου και τα άκυρα περιστατικά που μου συμβαίνουν, κάνουν πολύ κόσμο να νομίζει πως μπλοφάρω. Και είναι τέλειο που παίζω αυτό το παιχνίδι της μπλόφας τόσο συχνά χωρίς ποτέ πραγματικά να μπλοφάρω.

      Κάτι μου λέει ότι δεν ακούμε την ίδια μουσική. Αλλά τα αυτιά μου δεν είναι τόσο ευαίσθητα που να μην αντέχω άλλες μουσικές. Μόνο ένα είδος εξαιρείται. Είναι, γενικά, η πολιτιστική (και όχι μόνο) αχίλλειος πτέρνα μου. Δε θα το αποκαλύψω, φυσικά. Απλά υποθέτω με βάση το "τέτοιο" (που δεν ήταν και άσχημο), ότι δεν ξεφαντώνεις με το είδος που οριακά μισώ.

      Κάνε ντιτζεϊλίκι από εδώ. Πλάκα θα έχει.

      Διαγραφή
    5. χα! Κάτι έχω κάνει

      http://lostinnamnaira.blogspot.gr/2012/02/blog-post_29.html

      Δε με παρακολουθείς, Akhlut, δε με παρακολουθείς.

      Διαγραφή
    6. Μυστικοπάθεια με την αχίλλειο πτέρνα ε?

      Μάλλον με παρακολουθείς, Akhlut, μάλλον με παρακολουθείς.

      (αν τη μάθω, δε γλιτώνεις, θα στη χτυπάω συνέχεια)

      Διαγραφή
    7. Δε σε είχα ανακαλύψει τότε, για αυτό δεν το ήξερα.

      Μου αρέσουν αυτά που γραφείς, γενικά, οπότε ίσως κάποια στιγμή τα διαβάσω όλα από την αρχή.

      Έχω καταλάβει πως θα πρέπει να έχει κανείς το νου του με εσένα ιδιαίτερα. Θα προσέχω, λοιπόν.

      Διαγραφή
  4. Δύο συμπεράσματα:

    1. Δεν είμαι μόνο εγώ τρελός τελικα.
    2. Παρόλο που μοιράζομαι κάποιες από τις ιδιοτροπίες σου, αν μέναμε μαζί θα σφαζόμασταν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ... μπορεί όμως και να αγαπιόμασταν! Έχε χάρη που τη βρίσκω τσαλακώνοντας τον εαυτό μου, αλλιώς θα έγραφα αντίστοιχο ποστ με τα καλά μου μόνο και μόνο για να αλλάξει αυτό το "σφαζόμασταν" που με έσφαξε!

      Διαγραφή
  5. Αν ψάχνεις σπίτι ρώτα για κληροδοτήματα σε εκκλησίες. Είναι πιο φθηνά συνήθως. Φίλος έψαχνε σπίτι ένα χρόνο και του 'κατσε σπιταρόνα κολωνάκι με 360 έουρος! Δεν είναι λίγα αλλά σπιταρόνα κολωνάκι που τη ζηλεύουμε όλοι. Αυτό το είχε μια γριά δακτυλογράφος στη Βουλή χωρίς παιδιά, σκυλιά, γατιά και το άφησε στην εκκλησία. Το βράδυ βέβαια ακούει κάπου στο βάθος μια γραφομηχανή να δουλεύει, πλήκτρα να πατιούνται, αλλά δεν τον πειράζει. Κι ευχαριστημένος είναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α να χαθείς, ανατρίχιασα. Καλά που μου το πες, η σκέψη "ποιος να έμενε πριν εδώ" ήταν κάτι που δεν είχα σκεφτεί για να με τρομοκρατήσει μέχρι τώρα. Σε ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  6. Υπάρχουν αλήθεια άνθρωποι που χρησιμοποιούν το ίδιο σφουγγάρι για τη λεκάνη και για οπουδήποτε αλλού;!

    Έλεος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υπάρχουν Master! Τούτος εδώ ο κόσμος δεν είναι αγγελικά πλασμένος.

      Διαγραφή
    2. Και υπάρχουν άνθρωποι που δεν ξέρουν καν τι είναι το σφουγγάρι...

      Διαγραφή
    3. Μην τον τρομάζεις tremens! Ένα ένα και σιγά σιγά.

      Διαγραφή
  7. Εγώ θα σταθώ σε ένα πράγμα. Μετα το "τέτοιο" λες "να βλέπεις εμένα να πηγαινοέρχομαι ελαφρώς" και αλλάζει η σειρά, και εκεί που περίμενα να δω ντυμένη βλέπω απασχολημένη. Γιατί κούκλα μου μας το χάλασες;

    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχα! Ξενέρωμα ε??

      Το ότι η γυναίκα κάνει βόλτες στο σπίτι με το νεγκλιζέ της (κυρίως το χειμώνα) είναι μύθος να ξέρεις!

      Φιλάκια

      Διαγραφή
  8. .........όταν θα βρεις τον άνθρωπο της ζωής σου και θα κάνετε και παιδάκια (σε καμιά περίπτωση δεν βάζω τον γάμο στην εξίσωση), τότε θέλω να δω το αντίστοιχο άρθρο. Μέχρι τότε μπορείς να είσαι όσο μπιχλώδης θέλεις, εμείς σε αγαπώμεν κι έτσιν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπιχλώδης εγώ??

      Με είπε μπιχλώδη!

      Βρε ο ίδιος ο AZAX να έρθει σπίτι μου θα ντραπεί να μπει. Και θα βγάλει και τα παπούτσια.

      Διαγραφή
    2. ....ναι μαζί με τα υπόλοιπα ρούχα, πάνω στο γκαναπέ

      Διαγραφή
    3. αν ο ΑΖΑΧ πληρούσε ΚΑΙ τις 174 ανδρικές προυποθέσεις που έχω στο μυαλό μου, δε θα είχα κανένα πρόβλημα να του τα βγάλω και εγώ ίδια πάνω στον καναπέ :P

      Διαγραφή
  9. Όλοι έχουμε τις παραξενιές μας, το θέμα είναι να βρεις κάποιον που να τις ανεχτεί ενώ παράλληλα θα ανεχτείς και εσύ μερικές από τις δικές του

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μη σου πω να τις αγαπήσει κιόλας για να 'μαστε και σίγουροι!

      Διαγραφή
  10. Γιατί απ' το παραθυράκι του μπάνιου και όχι να πεταχτεί στο περίπτερο να "πάρει τσιγάρα";


    Ναι εμένα το μαλάκα αυτό με πείραξε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το δικό μου το αγόρι δεν είναι μπανάλ, είναι πρωτοπόρο και την κάνει απ' το παράθυρο!

      Διαγραφή
  11. Μα το να κάνεις δουλειές συνεχώς δε δείχνει πόσο νοικοκυρά είσαι, αλλά πόσο κακή είσαι στο να οργανώνεις το χρόνο σου!
    Μια χαρά σωστή σε βρίσκω.

    Για τη "θέα" στον πρόλογο, να ρωτάς αν την έφτιαξε ο ιδιοκτήτης τη θέα. Όχι, γιατί μια φορά ένας μου μόστραρε "θέα" από τον τέταρτο, και "θέα" εννοούσε τα κυπαρρίσια του νεκροταφείου, οπότε τον ρώτησα "τόσο κόσμο εσείς τον θάψατε;"
    Έλεος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τελικά μoυ φαίνεται ότι πρέπει να βγει κάποιος νόμος, σύμφωνα με τον οποίο να αξιολογούν άλλοι τα σπίτια και όχι οι ιδιοκτήτες. Οι άνθρωποι βγάζουν ένα συναισθηματισμό που δε συνάδει με την πραγματική τους αξία!

      Διαγραφή
  12. Όλα καλά και θεμιτά αλλά άγγιξες νεύρο.

    Αυτό το βγάλε τα παπούτσια στην είσοδο, σόρυ δηλαδή αλλά μόνο σε τσαντίρι συνηθίζεται (κι όπου έχει τουαλέτες 'τούρκικες' που τα λερώνουν). Και σε τζαμί εννοείται.
    Αν το χαλί σου αξίζει πιο πολύ από τον καλεσμένο καλύτερα να μην καλείς. (Οι Τούρκοι που το κάνουν έχουν προθαλάμους, παντόφλες και πασούμια αραδιασμένα κι όμως σε δυτικούς δεν το επβάλουν).
    Θα σου περάσει ελπίζω (κι εν τω μεταξύ πέτα το χαλί).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ώπα!
      Δάφνη, δεν έχω πάει σε ΚΑΜΙΑ δυτική χώρα που έμπαιναν όλοι στο σπίτι με τα παπούτσια. Μόνο εδώ το βλέπω αυτό το "λερώστε αβέρτα καθαρίζει το θύμα". Ίσως παίζει ρόλο πως έξω παίζουν πολύ συχνότερα χιόνια και βροχές, και τα παπούτσια είναι πιο βαριά.
      Οκ, ευτυχώς εδώ λάμπουν και οι δρόμοι, και τα υπερμεγέθη πεζοδρόμιά μας, και κανείς ποτέ δεν έχει πατήσει ούτε τσίχλα ούτε σκυλόσκατο.

      Διαγραφή
    2. Σε παράλληλα σύμπαντα ζούμε ephee μου;
      Όσα χρόνια έζησα στο Λονδίνο, εκεί αλλά και σε παριζιάνικα ντινέ, σε γεύματα στην Ιταλία κτλ, κτλ ποτέ δε ζητήθηκε να βγάλουμε τα παπούτσια μας. Με εξαίρεση κάτι φοιτητές Σκανδιναυούς που είχαν μωρό αυτό δεν το συνάντησα παρά σε κάτι απίθανες περιπτώσεις στην Ελλάδα.
      Πριν μπούμε στο σπίτι του άλλου φροντίζουμε να είμαστε καθαροί νομίζω..
      Ακόμα κι εδώ στην εξοχή που ζω οι άνθρωποι σκουπίζουν τα πόδια πριν μπουν στο σπίτι..

      Διαγραφή
    3. Η αλήθεια είναι ότι η Δάφνη έχει δίκιο, στις δυτικές χώρες οι καλεσμένοι δε βγάζουν τα παπούτσια τους και μάλιστα τους φαίνεται περίεργο αν κάποιος πάει να τα βγάλει. Αυτό συμβαίνει παραδοσιακά σε μουσουλμανικές χώρες ή σε χώρες όπως την Κορέα για παράδειγμα, μάλλον λόγω νοοτροπίας επειδή τρώνε κάτω. Η Ελλάδα νομίζω βρίσκεται κάπου στη μέση, επηρεασμένη και από τις δυο πλευρές, δύση και ανατολή.

      Εν πάση περιπτώσει, άσχετα με το τι συμβαίνει γενικά, ο καθένας είναι ελεύθερος να καθορίσει τους δικούς του κανόνες στο σπίτι του. Εγώ μίλησα και λίγο εκ του ασφαλούς, γνωρίζοντας τη φύση των "καλεσμένων" μου. Οι άνθρωποι που μπαινοβγαίνουν στο σπίτι μου με γνωρίζουν ήδη χρόνια ή τουλάχιστον αρκετά καλά ώστε να ξέρουν ότι μπορούν να καθίσουν (με ρωμαϊκή στάση παρακαλώ) πέντε ώρες στον καναπέ μου, να σηκωθούν να ανοίξουν το ψυγείο και να μαγειρέψουν, να δοκιμάσουν μέχρι και τα ρούχα μου (αν είναι γυναίκες)κτλ. Το λιγότερο λοιπόν που μπορούν να κάνουν οι καλεσμένοι μου για μένα, πριν κάνουν όλα αυτά, είναι να βγάλουν τα παπούτσια τους. Αλλιώς περνάμε στο "λερώστε αβέρτα καθαρίζει το θύμα".

      Τώρα αν το θέτεις με την επισημότητα του στυλ καλώ κόσμο (με τον οποίο δεν έχω την ίδια οικειότητα) για επίσημο γεύμα ή τσάι με κουλουράκια, δε μου χει τύχει, εκτός αν ο ουζομεζές/κρασομεζές θεωρείται επίσημο γεύμα. Αλλά και πάλι δε νομίζω ότι θα προσβάλω κανέναν ή θα τον κάνω να δει ανταγωνιστικά το χαλί μου, αν του ζητήσω να βγάλει τα παπούτσια του.

      Διαγραφή
    4. Στην περίπτωση κολλητών που μπαινοβγαίνουν κυριολεκτικά σα στο σπίτι τους (όπως λέει κι ο τίτλος) και βέβαια έχεις δικαίωμα να ζητήσεις να βγάλουν όποιο ρούχο επιθυμείς.
      Τώρα για την ιστορία,
      επειδή όντως όπως το λες είναι ανατολίτικη συνήθεια, πρόσφατα έμαθα πως κυρίως (κι επειδή όπως το λες τρώνε στο πάτωμα) το πρόβλημα είναι που δεν έχουν/είχαν λεκάνη τουαλέτας άρα ήταν απολύτως αδύνατον τα παπούτσια (και τα μπατζάκια κι οι ποδόγυροι) να μην είναι πιτσιλισμένα (το λιγότερο).
      Από εκεί έρχεται κι η έκφραση 'φίλησε κατουρημένες ποδιές' που σ' εμάς είναι δυσνόητη. Υποκλίνονταν και το πρόσωπό τους βρισκόταν πλάι στα μακριά ρούχα και τα παπούτσια που είχαν περάσει από 'τούρκικη' τουαλέτα.
      Ακόμα και σήμερα οι Άραβες θεωρούν βρώμικο το υπόδημα (και το πετάνε σε όποιον περιφρονούν). Μου έτυχε να προκαλέσω αηδία όταν άθελά μου κρατούσα στα χέρια τις (πεντακάθαρες) γόβες μου για να εξηγήσω στη reception στην Τουρκία ότι έψαχνα τσαγκάρη να μου διορθώσει τα τακουνάκια. Οι υπάλληλοι του ξενοδοχείου τραβήχτηκαν σα να κρατούσα βρώμικι εσώρουχο..
      ___Μα σας κούρασα,
      σόρυ για την κοινωνιολογική φλυαρία
      και
      Καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
    5. Δάφνη δεν κουράζεις. Δώσε γνώσεις στο λαό!

      Διαγραφή
    6. Μη μασάς! Να τους βγάζεις τα παπούτσια και να το απαιτείς κιόλας. Ο καλός μου πάντα επέμενε να μπαίνει με τα παπούτσια στο σπίτι ώσπου κάποια στιγμή πάτησε ροχάλες και τις είδα. Έγινε ο σχετικός χαμός και τώρα ουδείς μπαίνει αν πρώτα δεν τα βγάλει και αν κάποιος φίλος γκρινάξει, ειρωνευτεί κ.α εγώ δεν καταλαβαίνω τίποτα. Έχω και μικρά παιδιά που κυλιούνται όλη μέρα κάτω. Ε, δε θα γλείψουν και τη βρώμα που φέρνει ο καθένας.
      Ο καλεσμένος θα φύγει, η βρώμα θα μείνει!

      Α! Ξέχασα! Καλώς σε βρήκα!!!

      Διαγραφή
    7. Πες τα Βιβή! Τον έπιασες και στα πράσα, τι να λέμε.

      Χαρά μου που με βρήκες!

      Διαγραφή
  13. Έχω βρεί έναν γαμάτο τρόπο για να βγάζουν όλοι μα όλοι τα παπούτσια στην είσοδο. Απλά, όταν έρχομαι σπίτι μου με παρέα, το πρώτο πράγμα που κάνω είναι να βγάλω τα παπούτσια. Με βλέπουν, ντρέπονται, τα βγάζουν και έτσι έχουν πλέον όλοι μηδενός εξαιρουμένου εκπαιδευτεί, σε σημείο να βγάζουν τα παπούτσια τους ακόμα και στο δικό τους σπίτι.

    Όσο για τις δουλειές του σπιτιού, κλίνω προς τη δική σου μέθοδο. Κάνεις ότι έχεις να κάνεις και μετά απλά κάνεις συντήρηση.

    Αυτό που πραγματικά μου σπάει τα νεύρα είναι τα ποτήρια. Πίνεις νερό; Οκ άνθρωπε μου μπράβο. Μην παίρνεις όμως καινούριο ποτήρι για να ξαναβάλεις νερό, βάλε στο ήδη υπάρχον! Γιατί μου στολίζεις τον πάγκο της κουζίνας με απλυτήρια; Πριν παντρευτεί ο αδερφός μου ερχόταν καμιά φορά να μείνει σπίτι μου και πραγματικά ήθελα να τον σκοτώσω με τα κωλοπότηρά του, ήταν ο μόνιμος καυγάς μας. Αυτό και η συνήθειά του να μετατρέπει σε τασάκι το αλουμίνιο των καμμένων ρεσό. Ευτυχώς τον έστρωσε η γυναίκα του.

    Ακόμα μου το χτυπάει :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχα! Ο δικός μου τρόπος ξεκίνησε αρχικά ως "τα παπούτσια σου μόνο αν θέλεις", τώρα έχει εξελιχθεί στο λιτό και απέριττο "παπουτσάκια?". Με έχω βαρεθεί να το ζητάω και γω η ίδια μου φαίνεται και κόβω τις προτάσεις μου.

      Για τα ποτήρια σου 'χω λύση. Θα έχεις μόνο μια εξάδα κι ο καθένας κανονίζει την πορεία του. Τέλος

      Διαγραφή
  14. Υπάρχουν 3 τρόποι :Ο σωστός τρόπος,ο λάθος και ο δικός μου.

    Ρ.Ντε νίρο (Casino)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να του πεις του Ντενίρο ότι ο δικός μου συμπίπτει με το σωστό.

      Άρα πάλι στους 2 καταλήγουμε!

      Διαγραφή
  15. Ναμ μου, χαίρομαι που δεν είμαι η «παράλογη» σ` αυτόν τον πλανήτη. Οι φίλοι μου με περιγράφουν ως διασταύρωση Σελντον Κούπερ και ντεντεκτιβ Μονκ. Τους έχω επιβάλει στρατιωτικό νόμο στο σπίτι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τους δίνεις και διαταγές με στρατιωτικούς όρους και τέτοια? Είσαι και δύο μέτρα, αν θέλει κάποιος ας μην υπακούσει!

      Διαγραφή
    2. Γερμανική πειθαρχεία επικρατεί στο σπίτι μου. Heil Λευκη λένε! Τζάμπα σπουδάζουμε;

      Διαγραφή
  16. Κοιτα να δείς: εγω είμαι πιο μίνιμαλ στις δουλειές του σπιτιού...δε κάνω καμία! Όσο για το σπίτι,μετακόμισα τη προηγούμενη βδομάδα και απο μια μινι έρευνα που είχα κάνει διαπίστωσα οτι η μόνη λύση είναι να στήσω σκηνή στην κεντρική πλατεία(και όχι τιποτε άλλο αλλα εσένα δε σου αρέσει και το καμπινγκ)
    Τελικά συγκατοικώ! Προσεχώς έρχονται νέες ιστορίες με την καινούρια μου συγκάτικο! Του πούστη ένα σόου θα το κάνουμε και με αυτή! Σα το πλυντήριιο δε θα ναι πάντως αλλα κατι μπορεί να κάνει και αυτή!!

    ΥΓ.I'm back,bitches
    --Σαλιάγκι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σαλιάγκι is back bitches!!

      Απορώ που ψάχτηκες σόλο, εσύ είσαι παιδί της συγκατοίκησης, πώς να το κάνουμε. Κοίτα μετά το Πλυντήριο, δεν μπορώ να έχω και τρομερές απαιτήσεις, το καλό που της θέλω της καινούριας είναι τουλάχιστον να είναι το ίδιο θελκτική στους παππούδες!

      Εν τω μεταξύ, ικανή σε είχα να εκπέμπεις από σκηνή, δεν ξέρω ποια λογική σκέψη μπορεί να σε σταμάτησε!

      Διαγραφή
  17. Είμαι ακόμα πιο περίεργος. Ρώτα τον τελευταίο που ανακάτεψε τις συλλογές με βινύλια και dvd να δεις τι έπαθε...Έχω φτάσει σε σημείο να έχω ρίξει ban σε συγκεκριμένο άτομο. Ο Sheldon ωχρυά μπροστά μου. Μέχρι και τα ράφια στο ψυγείο τα θέλω my way, σε σκότωσα αν αλλάξεις θέση στο μπουκάλι με το αναψυκτικό π.χ.

    Για τις πετσέτες έτσι είναι. Καλύτερα να τις καβατζώνεις γιατί αν ο άλλος είναι γίδι δεν σε σώζει τίποτα. Better safe than sorry.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ωχ ωχ ανακάτεψε τις συλλογές σου ε? Δε θα θελα να το δω αυτό. Snake τύραννος κι έτσι? Αν δεν υπογράφεις συμφωνητικά από πριν, o Sheldon σε έχει χαλαρά!

      Διαγραφή
    2. O Sheldon είναι γατάκι μπροστά μου. Το that's my spot είναι κλεμμένο από εμένα.

      Διαγραφή
  18. http://psixis-iatreion.blogspot.gr/2012/10/blog-post_14.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "επιτέλους μια σοβαρή ανάρτηση με νόημα και σκοπό"

      ΜΠΙΧΛΑΚΙ!

      Διαγραφή
    2. spamareee me χριστε!!!! εβγαλα και captsa για παρτυ σου!!

      ααααα και ωραιο blog!!!

      Διαγραφή
  19. Σε ορισμένες περιπτώσεις πάντως είναι καλύτερα να μην βγάλει ο άλλος τα παπούτσια του ενώ μπει σε κάποιο σπίτι γιατί μετά θα υπάρχει πρόβλημα με το οξυγόνο και την ατμόσφαιρα.
    Τι κάνεις σε μια περίπτωση σαν και αυτή αγαπητή μου ;

    1) Τους λες ξαναφορέστε τα παπουτσάκια σας
    2) Τους βάζεις να πλύνουν πόδια
    3) Τους προσφέρεις δικές σου καθαρές κάλτσες
    4) Τους διώχνεις
    5) Αλλο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. 2 και 3! Και πριν φύγουν τους κάνω δώρο μια συσκευασία Foot Powder. Είμαι ΤΟΣΟ καλή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή